Zoeken in collecties

In het aan de rand van Sittard gelegen Huize Watersley was van de Congregatie van de Priesters van het H. Hart van Jezus vanaf 1883 een noviciaat en vanaf 1887 tevens een apostolische school gevestigd. Wegens ruimtegebrek, maar ook vanwege de excentrische ligging van huize Watersley, kocht voornoemde congregatie in 1888 in het vlakbij Sittard gelegen gehucht Leyenbroek een boerderij die, na als klooster te zijn verbouwd, in 1889 vanuit Huize Watersley betrokken werd. Het klooster werd zowel in 1896 als in 1900 voorzien van een nieuwe vleugel, terwijl in 1902 tot het vernieuwen van de voorgevel werd overgegaan. In 1907 werd het klooster tot volledig kleinseminarie bestemd voor de opleiding van de leden van de Duitse Provincie van voormelde congregatie. In 1913 werd de zogenoemde Kaiserbau gerealiseerd, een aan het klooster gebouwde nieuwe vleugel dat aan 200 seminaristen een onderkomen bood. In 1928 verrees de Christus Koningkerk, die toen nog bedoeld was als kapel voor het klooster, maar vanaf 1950 als rectoraatskerk en vanaf 1960 als parochiekerk voor de inwoners van Leyenbroek dienst deed. De belangstelling voor de seminarieopleiding liep tijdens de Tweede Wereldoorlog zover terug dat het klooster daarna een kwijnend bestaan leidde. Hieraan kwam een eind toen in 1954 het klooster overgedragen werd aan de Nederlandse Provincie van de Congregatie van de Priesters van het H. Hart van Jezus, die het klooster, dat Missiehuis Sittard ging heten, in 1955 inrichtte als juvenaat voor kandidaat-broeders van de congregatie. In 1964 sloot dit juvenaat zijn deuren. De overgebleven juvenisten werden ondergebracht in Huize St. Gerlach in de toen nog gemeente Heer. De Staatmijnen kocht het kloostergebouw voor het huisvesten van buitenlandse gastarbeiders die in dienst waren bij DSM. In 1967 werd het complex doorverkocht aan de gemeente. Tijdelijk waren de stadsbibliotheek, een mts en een heao er gevestigd. Een groot deel van het gebouw is inmiddels tot stadsappartementen verbouwd