Zoeken in collecties

Pastoor Justinus de Louw kreeg na jaren aanhouden, met Mgr. Zwijsen als voorspreker, zijn zin: zusters die door zijn vriend, deken Bernardinus van Miert, gevormd waren. In Deurne werd het eerste succursaalhuis van de congregatie gevestigd. Bernardina van Hoof, één van de stichteressen van de congregatie, werd als overste benoemd. Met haar mee gingen: zuster M. Clara van Erp, zuster M. Birgitta van der Linden en zuster M. Augustina Jonckbloet. Op 13 mei 1856 vertrokken ze per afgesloten huifkar naar Deurne, waar ze hun intrek namen in de voormalige pastorie. Vanaf die dag verzorgden ze handwerk-, brei- en naaionderwijs voor meisjes. Daarop volgenden een lagere school, een zondagsschool en de zaterdagse catechismuslessen. In 1857 arriveerde de eerste kostjuffrouw en nog 3 eigen zusters. Vanaf 1859 woonden de zusters in een nieuwgebouwd klooster en begonnen ze met de verzorging van arme en hulpbehoevende meisjes. 13 november 1859 verleende Mgr. Zwijsen het huis dezelfde geestelijke gunsten als van het Moederhuis. Later werd, op aangeven van het gemeentebestuur, het gasthuis van O.L. Vrouw, Moeder van Barmhartigheid geopend. 1872 begon men een bewaarschool en vroeg men het moederhuis reeds om een 17e zuster. Toch bouwde men, naar plannen van pastoor H.W. Roes, nog een ziekenhuis. Eind 1926 verbleven er 38 zusters die de zorg hadden voor de scholen en 150 verpleegden. In 1943 werd een MULO gesticht en een rector aangesteld voor het gesticht. In 1969, bij het ontstaan van het nieuwe Willibrordusziekenhuis, werd het St. Josephklooster een bejaardenhuis. In dat jaar wordt ook de communiteit gesplitst in: Afdeling 1 en de Ark (1969-1983). Afdeling 1 wordt meteen weer gesplitst in: Schakel 1 (1969-1973) en De Eik (1969-1977). Schakel 1 wordt in 1973 gesplitst in Schakel I (1973-1985) en Schakel II (1973-1985). De zusters, met uitzondering van de verpleegster, bleven hun werkzaamheden uitoefenen tot 1985, toen zij per huifkar uit Deurne vertrokken om terug te keren naar Veghel