Zoeken in collecties

Door de grote toestroom van novicen raakte het trappistenklooster De Achelse Kluis overbevolkt. Dit en doordat de politieke onrust in België het voortbestaan van de abdij onzeker maakte, vormde voor deze abdij reden om op zoek te gaan naar een buiten België gelegen uitwijkplaats. Deze werd in 1883 gevonden in Diepenveen, waar de Zwolse advocaat Mr. Vos de Wael de trappisten van de Achelse Kluis het landgoed Frieswijk met 20 ha. bos schonk en hij met hen een contract sloot voor het door hen van hem pachten van een nabij gelegen boerderij met bijbehorende landerijen. Doordat onder meer eenzaamheid en stilte op voornoemd landgoed onvoldoende gewaarborgd waren, werd omgezien naar een betere plek. De keuze viel toen op de eveneens in Diepenveen gelegen boerderijen “De Vulick” en “Het Leeuwen”. In 1890 betrokken de trappisten het hier nieuw gebouwde klooster. Eerdergenoemde Mr. Vos de Wael verzette zich hiertegen onder meer doordat hij het hierboven bedoelde met de trappisten gesloten pachtcontract niet prijs wilde geven. Er kon echter met hem tot een vergelijk worden gekomen. Het klooster, dat de naam Onze Lieve Vrouw van Sion kreeg, liep tijdens de najaarsstorm van 1893 aanzienlijke schade op. Tegelijk met het herstellen van deze schade werd de oostvleugel aangepast, waar, met uitzondering van het gedeelte waar het graan opgeslagen werd, het noviciaat gehuisvest werd. Naast landbouw werd ten behoeve van het voor de communiteit verwerven van de nodige inkomsten een boterfabriek opgericht die echter vanaf het begin noodlijdend was en in 1926 weer opgeheven werd. In 1918 werd in de toen verbouwde oostvleugel het ziekenhuis gevestigd, waarvoor het noviciaat moest wijken. In 1935 werd het klooster tot abdij verheven. Sindsdien volgden meerdere verbouwingen, totdat in 2013 de toen overgebleven trappisten het Diepenveense klooster verlieten en, voor zover zij niet naar trappistenabdij van Westmalle verhuisden, op het eiland Schiermonnikoog naar een nieuw bestaan op zoek gingen