Zoeken in collecties

Om naast het noviciaat ook het filosoficum en het theologicum te kunnen huisvesten bood het lazaristenklooster in Wernhoutsburg te weinig ruimte. Voorts was er behoefte aan een huis, waar onderdak kon worden geboden aan lazaristen die Frankrijk wegens antiklerikale wetgeving daar gedwongen moesten verlaten. Om voormelde redenen kochten de lazaristen in 1903 in Panningen het klooster aan de Kerkstraat dat toen in handen was van de congregatie van de Missiezusters van het Kostbaar Bloed. De lazaristen breidden het aldus verworven klooster, dat de naam Missiehuis Sint Jozef kreeg, aanzienlijk uit. In 1905 werd de voorgevel verlengd, terwijl er in 1907 aan de linker achterzijde een nieuwe vleugel met een nieuwe kapel verrees. In 1916 vond er nogmaals een uitbreiding plaats. Toen werd de rechter vleugel een meter hoger opgetrokken. In 1921 werden de Nederlandse lazaristen in een zelfstandige provincie ondergebracht. In het klooster in Panningen was het noviciaat, het filosoficum en het theologicum gehuisvest, totdat de twee eerstgenoemde opleidingen in 1958 naar het klooster in Eefde verhuisden. In Panningen resteerde toen alleen nog de opleiding theologie, waar de lazaristen in 1965 een punt achter zetten. Deze opleiding werd toen voortgezet onder de naam Spi-No-La, een samenwerking van de Spiritinen, Norbertijnen en Laristen, die echter al na een jaar vervangen werd door een groter samenwerkingsverband, dat de naam Theologisch Instituut Eindhoven (TIE) kreeg. In 1969 vestigde het provincialaat zich vanuit Nijmegen in het Panningse klooster dat vanaf 1976 als kloosterbejaardenoord fungeerde. In 1984 werd het recreatiegebouw van de Panningse lazaristen voor het huisvesten van zuster van de congregatie van de Dochters der Liefde verbouwd. Eveneens in 1984 werd de missieprocuur vanuit Eindhoven naar Panningen overgebracht. Sinds de Nederlandse Lazaristen vanaf 2015 geen zelfstandige provincie meer vormen, valt Missiehuis Sint Jozef rechtstreeks onder het Generalaat in Rome