Zoeken in collecties

Sinds 1882 was het junioraat van de Noord-Franse provincie van de congregatie van de Missionarissen Oblaten van de Onbevlekte Maagd Maria gevestigd in Huize Opveld in Heer. Mede door ruimtegebrek daar besloot de congregatie Heer te verlaten en zich in Valkenburg te vestigen, waar in 1885 het landgoed Ravensbosch gekocht werd. Het ten behoeve van voormelde junioraat als klooster in gebruik genomen gebouwencomplex op dit landgoed ging St. Charles, later Sankt Karl en nog weer later Collegium Carolinum heten. In 1895 ging het in 1890 en 1892 vergrote klooster van de Noord-Franse naar de Duitse provincie over. Op bevel van de Duitse bezetter moest in februari 1941 het klooster ontruimd worden. In oktober 1944 werd besloten het in het klooster St. Gerlach in Houthem gevestigde junioraat vanuit Meerssen, waar het wegens oorlogsperikelen tijdelijk gehuisvest was, over te brengen naar het Valkenburgse klooster. Aangezien daar nog Amerikaanse troepen gelegerd waren, kon de verhuizing pas in april 1945 plaatsvinden. Een maand later moest het klooster gedeeld worden met er geïnterneerde collaborateurs. Nog later werden er mijnwerkers gehuisvest. Met hun vertrek in mei 1946 kwam vanaf toen het klooster geheel ter beschikking van het junioraat. In 1954 ging het klooster definitief over van de Duitse naar de Nederlandse provincie. Twee jaar later werd de westelijke vleugel van het klooster aangepast voor het er kunnen huisvesten van het toen opgerichte broederjuvenaat dat in 1958 verhuisde naar het klooster Onze Lieve Vrouw ter Peel in Evertsoord. Vanaf augustus 1972 stopte de congregatie met het in het Valkenburgse klooster zelf opleiden van haar studenten die vanaf dan hun gymnasiale opleiding aan het Bernardinus-Gymnasium in Heerlen volgden. Het klooster ging toen als convict dienst doen, totdat het in 1978 zijn deuren als opleidingsinstituut sloot. Eind 20e eeuw werden de gebouwen verkocht. Ernaast werd in 1993 in de vorm van geschakelde bungalows een nieuw klooster gebouwd