Zoeken in collecties

In 1903 kochten de montfortanen in Oirschot het aan de tegenwoordige Montfortlaan gelegen kasteel Groot Bijstervelt, waar zij vanuit hun klooster in Schimmert hun scholasticaat vestigden. De kapel, die zich in het kasteel bevond, brandde in 1906 af. Een jaar later verrees aan de rechterzijde van het kasteel een vleugel, waarvan de bovenste verdieping ingericht werd als kapel die in 1910 vervangen werd door de toen aan de westzijde van het kasteel gebouwde vrijstaande nieuwe kapel. In 1930 volgde ook aan linkerzijde van het kasteel een uitbreiding met een vleugel. Aldus vormde de aangebouwde vleugels samen met het voormalige kasteelgebouw het Oirschotse kloostercomplex van de montfortanen dat gelegen was in een in Engelse landschapsstijl aangelegde grote tuin met waterpartijen en monumentale bomen en waar zich ook veel religieuze monumenten bevonden. In de Tweede Wereldoorlog liep onderhavig klooster veel schade op toen begin 1945 vlakbij het klooster een “vliegende bom” (V1 of V2) terecht kwam. Het kloostercomplex werd in 1957 opnieuw uitgebreid, nu met een vleugel aan de oostzijde die later als bezinningscentrum dienst deed. Vanaf 1969 gingen de Oirschotse scholastieken hun opleiding volgen aan de Theologische Faculteit Tilburg. Zij werden gehuisvest in twee flatwoningen aan de Kapelmeesterlaan in de Tilburgse wijk Stokhasselt. Het gedeelte van het Oirschotse kloostercomplex dat daardoor leeg kwam te staan werd eerst gedurende korte tijd betrokken door een groep van montfortaanse aspirant-broeders, die tot dan toe in juvenaat St. Stanislaus in Zevenaar gehuisvest waren. Later woonden er Zusters van Onze Lieve Vrouw van het Cenakel die er hun retraitehuis hadden. In 1972 vestigde er zich ook het Nederlandse provincialaat van de montfortanen. In 2009 kocht de gemeente Oirschot het kloostercomplex. Thans doet het kloostergebouw dienst als levensloopbestendige woon-/zorgvoorziening, terwijl de kapel een multifunctionele bestemming heeft