Zoeken in collecties

In 1853 keerde het beeld van de Bossche Zoete Lieve Vrouw uit Brusselse ballingschap terug naar ’s-Hertogenbosch. Ter gelegenheid daarvan preekten de redemptoristen op verzoek van de bisschop van ’s-Hertogenbosch, mgr. Zwijsen, de noveen in de Sint-Janskathedraal en droegen het beeld de kerk rond in de slotprocessie. Tijdens de slotviering werd de blijvende vestiging ven de redemptoristen in de stad bekend gemaakt. Aanvankelijk betrokken zij een pand aan de Waterstraat. Aan de toenmalige Tweede Nieuwstraat, waarvan de naam in 1890 in St.-Josephstraat veranderd werd, kochten ze in 1854 een stuk grond. Daarop werd nog in datzelfde jaar overgegaan tot de bouw van een klooster, die in 1855 zover gereed was, dat het in gebruik kon worden genomen. In één van de vleugels van het nieuwe kloostergebouw vestigden de redemptoristen hun noviciaat. Tevens werd een houten noodkerk opgetrokken, die gestaan heeft naast de stenen kerk die ter vervanging van deze noodkerk in 1857 aangrenzend aan voormeld kloostergebouw opgetrokken werd. Van deze, in 1859 gereed gekomen stenen kerk, die aan Sint Joseph toegewijd werd, vond de plechtige consecratie pas in 1865 plaats. Een jaar later werd deze kerk, weliswaar met een eigen geheel zelfstandig kerkbestuur, aangewezen als rectoraatskerk van de Bossche Sint-Jacobsparochie. Tussen 1901 en 1903 werd ten behoeve van het noviciaat het klooster op het achterterrein uitgebreid met een nieuwe vleugel met noviciaatskapel. Tijdens de Tweede Wereldoorlog liepen klooster en kerk schade op, die meteen na beëindiging van deze oorlog hersteld werd. In 1971 werden de kerk en het klooster gesloten en verkocht aan de gemeente. Nadat de laatste redemptoristen uit het kloostergebouw vertrokken waren, werd het tot 1980 als huisvesting voor gastarbeiders in gebruik genomen. In 1989 werd na een tweetal branden het gebouw tot appartementencomplex verbouwd. De Sint-Josephkerk werd in 1991 in gebruik genomen als congres- en partycentrum dat als naam Orangerie kreeg