Zoeken in collecties

In 1911 kochten de Missionarissen van het Goddelijk Woord, beter bekend als de Missionarissen van Steyl, een klooster aan de Boekelsedijk in Uden. Dit klooster was van de Ursulinen geweest die er voor het opleiden van meisjes tot onderwijzeressen een pensionaat hadden dat Nazareth heette. In 1908 besloten de ursulinen naar Boxtel te verhuizen en het klooster in Uden te verkopen. Dat dit klooster te koop stond, kwamen de missionarissen van Steyl te weten van Van Schijndel, pastoor van Boerdonk, die zelf jongens tot missionarissen opleidde en dit aan voornoemde missionarissen wilde overdragen. In onderhavig klooster, dat Missiehuis St. Willibrord ging heten, vestigden de missionarissen van Steyl het kleinseminarie en het broederjuvenaat. In 1922/1923 werd het missiehuis met een zijvleugel fors vergroot. Verdere uitbreidingen volgde in 1924 (serre, bakkerij, washuis en 3 werkplaatsen), in 1927 (sacristie) en 1929 (gymnastieklokaal). In 1941 werd het Udense missiehuis op de kapel, de bakkerij, de wasserij en de boerderij na door de Duitsers gevorderd. Dit duurde de gehele oorlog. De studenten vonden toen een onderkomen in een oude Veghelse fabriek, “De Blauwe Kei“ genoemd. Een aantal paters vonden bij buurtbewoners in de Maasstraat in Uden onderdak. De broeders bleven veelal in Uden. Ze waren toen op de bij het missiehuis behorende boerderij, bakkerij en washuis werkzaam. Op 5 september 1944, “Dolle Dinsdag”, verwoestte de Duitse bezetter het Udense missiehuis, dat na de bevrijding in een gedeelte van het missiehuis St. Michaël in Steyl voortgezet werd. Met name wegens de geluidsoverlast, die van het naburige in Volkel aan te leggen militair vliegveld te verwachten was, werd besloten het missiehuis niet in Uden maar in Deurne te herbouwen. Vanuit het missiehuis in Steyl werd in 1954 het toen in Deurne gereedgekomen missiehuis betrokken. Het terrein van het voormalig Udens missiehuis is thans als gemeentelijk sportpark in gebruik

Toen de congregatie van de Missionarissen van het Goddelijk Woord in 1915 besloot om in Teteringen een missiehuis te vestigen, nam een communiteit van voornoemde congregatie haar intrek in het herenhuis Het Hooghuis, het latere Restaurant Withof, aan de Hoolstraat in Teteringen. Toen aan de Oosterhoutseweg , de tegenwoordige Arnold Janssenlaan, het missiehuis gereed kwam, werd onderhavige communiteit daar naar toe verplaatst

Missionarissen van het Goddelijk Woord besloten in 1915 in Teteringen een missiehuis te vestigen. In 1917 kwam de bouw van dit missiehuis, dat Missiehuis St. Franciscus Xaverius ging heten, gereed. Tot die tijd nam een communiteit van voornoemde congregatie aan de Hoolstraat in Teteringen in een herenhuis haar intrek. In het missiehuis vestigde onderhavige congregatie haar grootseminarie. Het provincialaat en het missiecentrum vonden er eveneens onderdak, hetgeen overigens ook thans het geval is. In 1924-1925 werd het missiehuis vergroot met een zuidvleugel en een noordvleugel met kapel. Toen de Duitsers in 1943 het missiehuis vorderden verhuisde een groot deel van de Teteringense communiteit voor twee jaar naar het missiehuis St. Michaël in Steyl. In 1967 werd het missiehuis in Teteringen verbouwd voor missionarissen van het Goddelijk Woord die uit de missie terugkeerden. Het in het Teteringense missiehuis gevestigde seminarie sloot in 1972 zijn deuren. De in samenwerking met de Franciscanessen van Etten in 1972 in het leven geroepen Stichting Zuiderhout ging in 1973 over tot het verbouwen van het missiehuis tot een niet alleen voor bejaarden missionarissen, maar ook voor leken toegankelijk bejaardenoord. Voor de niet bejaarde paters en broeders werden er in 1972 bungalows gebouwd die ze in 1973 betrokken. Voorts kwamen eind 1974, eveneens op het terrein van het Teteringense missiehuis, de bouw van 40 bejaardenwoningen in paviljoenbouw gereed die door ouderen uit Teteringen betrokken werden. In 2006 werd tot afbraak van de voormelde in 1972 gebouwde bungalows overgegaan. De bewoners werden gehuisvest in het missiehuis dat in 1992 aan de Stichting Zuiderhout verkocht was. Hoewel het Park Zuiderhout, zoals het hierboven bedoeld complex thans heet, gericht is op zorg voor leken neemt de zorg voor oudere religieuzen en dan niet alleen van de congregatie van de Missionarissen van het Goddelijk Woord maar ook van andere congregaties en orden nog een belangrijke plaats in

Arnold Janssen, stichter van de congregatie van de Missionarissen van het Goddelijk Woord, kocht in Steyl in 1875 van Nicolaas Ronck diens herberg met bijgebouwen. Hier stichtte hij missiehuis St. Michael. Al in 1876 werd naast deze herberg begonnen met de bouw van een nieuw missiehuis, dat in de daarop volgende jaren veel uitbreidingen en de nodige aanbouwen kende, waaronder een drukkerij met werkplaatsen, een watertoren voor de watervoorziening en een machinehal met een stoommachine en ketelhuis om in de stroombehoefte van het missiehuis te kunnen voorzien. Van 1881 tot 1884 verrees tussen de Maas en het missiehuis de kloosterkerk, die uit een onder- en bovenkerk bestond. De kloostertuinen met beelden en grotten, grotendeels gelegen aan de overkant van de St. Michaëlstraat tegenover het missiehuis, werden tussen 1890 en 1900 aangelegd. In 1890 werd het tot pensionaat verbouwde voormalig huis Moubis verworven dat na met zijvleugels en een dubbelkerk uitgebreid te zijn als het St. Gregorklooster onderdak ging bieden aan de zusters van de congregatie van de Missiezusters Dienaressen van de H. Geest. In 1904 verhuisden de zusters naar het Heilig Hartklooster die zij tot 1914 moesten delen met de zusters van de congregatie van de Dienaressen van de H. Geest van de Altijddurende Aanbidding. Na een uitbreiding ging het St. Gregorklooster vanaf 1930 als verzorgingshuis voor bejaarde missiepaters dienst doen. In 1892 kwam de oude Villa De Rijk, later Gezellenhuis genoemd, in het bezit van de congregatie die er het noviciaat vestigde en waar van 1910 tot 1928 het generaliaat ondergebracht werd. In 1980 werd dit huis afgebroken. In Belfeld werd in 1911 de "Grote Hoeve” gekocht die toen de naam Leonardshoeve kreeg. Met het op de 140 hectare bij deze hoeve behorende grond verbouwen van landbouwproducten werd in de behoefte van de communiteiten in Steyl aan deze producten voorzien. In de zijvleugel van eerder genoemde St. Gregorklooster is sinds 1931 een missiemuseum gehuisvest