Zoeken in collecties

Naar aanleiding van de wens daartoe van onder meer verschillende Twentse rooms-katholieke standsorganisaties bood de bisschop van het aartsbisdom Utrecht de karmelieten in 1918 de mogelijkheid om in de regio Twente, waar de karmelieten al meerdere vestigingen hadden, tot het vestigen van een retraitehuis over te gaan. Om financiële reden wezen de karmelieten dit echter van de hand. Daarop gaf de Congregatie van de Redemptoristen te kennen wel van die mogelijkheid gebruik te willen maken, waarmee de bisschop instemde onder de voorwaarde dat ten aanzien van het te bouwen retraitehuis geen kapel met een openbare kerkfunctie gerealiseerd mocht worden. In 1922 ging voormelde congregatie over tot aankoop in Zenderen van een perceel heide, dat gelegen was aan de weg Borne-Bornerbroek, de tegenwoordige Retraitehuisweg. Met de bouw op dit perceel van het aan St. Jozef toegewijde retraitehuis werd in 1925 begonnen en kwam in 1926 gereed. Een jaar later werd er de eerste retraite gehouden. Zusters, behorende tot de congregatie van de Kleine Zusters van de H. Jozef, ontfermden zich over het huishouden. Ook namen zij de verzorging van de retraitanten op zich. In de jaren zestig van de vorige eeuw, toen de retraites in een rap tempo in aantal afnamen, veranderde de functie van het retraitehuis in een bezinningscentrum dat de naam Zwanenhof kreeg. In 1999 vertrokken de redemptoristen uit Zenderen. Het gebouwencomplex aan de Retraiteweg werd in 2019 verkocht. Het kreeg de functie van zorghotel, dat de naam Zwanenhof behield

In 1722 werd de in 1732 tot graafschap verheven vrije rijksheerlijkheid Wittem gekocht door Ferdinand Adolph van Plettenberg. In de tot de tegenwoordige gemeente Gulpen-Wittem behorende buurtschap Wittem liet hij aan de noordoostkant van de Wittemer Allee schuin tegenover zijn kasteel een klooster bouwen dat hij in 1733 overdroeg aan de kapucijnen van de Keulse kerkprovincie. Ten gevolge van de Franse revolutie werden de kapucijnen in 1797 verdreven. Het klooster kwam leeg te staan tot het in 1835 ter beschikking kwam van de vanuit hun overvolle klooster in Sint Truiden afkomstige redemptoristen. Die vestigden er hun grootseminarie, dat met zijn uit België, Portugal, Frankrijk, Hongarije en Duitsland afkomstige studenten tot 1882 een overwegend internationaal karakter had. In 1892 werd besloten het klooster, dat door de grote toeloop van studenten met ruimtegebrek te kampen kreeg, af te breken en te vervangen door een nieuw te bouwen, groter klooster dat in 1894 plechtig ingewijd werd. In 1938 werd het kloostergebouw nog eens naar achteren uitgebreid. De redemptoristen introduceerden in het Wittemse klooster de verering van de in 1904 door Paus Pius X heilig verklaarde redemptorist Gerardus Majella. Daardoor ontwikkelde Wittem zich tot een ver in de 20e eeuw druk bezocht bedevaartsoord, waarvoor in 1961 aan de linkerzijde van het redemptoristenklooster een separate Gerarduskapel opgetrokken werd. Het in het Wittemse klooster gehuisveste grootseminarie sloot in 1968 zijn deuren. De studenten gingen toen hun opleiding volgen aan de in 1966 samen met de Paters van de Heiligen Harten, de Missionarissen van Afrika en het bisdom Roermond opgerichte Universiteit voor Theologie en Pastoraat, die gevestigd werd in de voormalige gebouwen van het filosoficum van het bisdom Roermond op de Molenberg in Heerlen. In 2020 verkochten de redemptoristen het nog in 1993 geheel gerenoveerde Wittemse kloostercomplex, waarvan zij de ruimtes, die zij vanaf toen bleven gebruiken, huurden

In 1848 ging de Congregatie van de Redemptoristen over tot het huren in Vierlingsbeek van het kasteel De Hattert om, naast het verlangen om een vestiging in Noord-Brabant te hebben, over een toevluchtsoord te kunnen beschikken als het klooster in Wittem opgeheven zou worden of als redemptoristen uit andere landen zouden worden verdreven. Al in 1851 werd betrokken huurovereenkomst opgezegd en vertrokken de redemptoristen uit Vierlingsbeek

Om er een apostolische school voor Franse en Belgische studenten te vestigen kochten redemptoristen, die vanwege het sterk antiklerikale beleid van premier Combes Frankrijk waren ontvlucht, in 1911 een pand in Valkenburg. Dit pand dat gelegen was aan de Neerhem, langs de weg naar Oud-Valkenburg, had tot dan toe dienst gedaan als kuurhotel, dat Kurhaus 't Huis-ter-Geul als naam had. Toen de redemptoristen in 1939 Valkenburg verlieten, werd onderhavig pand eerst als Parkhotel Rooding en vanaf 2014 als Parkhotel Valkenburg in exploitatie genomen