Zoeken in collecties

Uit vrees vanwege het antiklerikale beleid van minister Combes uit Frankrijk verdreven te worden, nam abdij Katsberg het initiatief om als mogelijk toevluchtsoord behalve in Berkel-Enschot ook in Zundert een klooster te stichten. Het Zundertse klooster verrees op een door mejuffrouw Van Dongen in 1897 aan Willibrord Verbrugge, abt van Koningshoeven, langs de weg van Zundert-Rucphen geschonken stuk grond. Het hierop gebouwde klooster, dat de naam Maria Toevlucht kreeg, werd in 1900 door 12 trappisten uit Koningshoeven betrokken. In 1906 werd het grondgebied uitgebreid tot ca. 70 ha. Het werd voor landbouw in exploitatie genomen en vormde voor de monniken de belangrijkste bron van inkomsten. De bezittingen van het Zundertse klooster stonden op naam van voornoemde abt Verbrugge. In 1909 kon hij echter de ter financiering van deze bezittingen gesloten leningen niet meer aflossen. De bank eiste die bezittingen toen op en de Zundertse trappisten moesten hun klooster verlaten. Toen abt Verbrugge uiteindelijk afzag van zijn rechten op voornoemde bezittingen konden ze naar hun klooster terugkeren. Vanaf toen brak er voor het in 1938 tot abdij verheven Zundertse klooster een tijd van opbouw en groei aan. Begonnen werd met de bouw van de in 1914 voltooide kerk, waarvoor mevrouw Ullens de Schooten een aanzienlijk bedrag geschonken had. Voorts verrezen er tussen 1912 en 1918 een schuur en twee nieuwe vleugels, terwijl in 1919 het kloostervierkant met de refter voltooid werd. In 1950 werd een nieuwe koeienstal gebouwd. Besloten werd in 1998 om te stoppen met de intensieve melkveehouderij en over te stappen op een ecologisch vleesveebedrijf, dat echter in 2007 beëindigd werd. In 1974 werd een modern wooncarré voor de monniken gerealiseerd. Behalve het volledig vernieuwen van het gastenhuis en poortgebouw kwam in 2005 de renovatie van de bestaande gebouwen gereed. Met het in bedrijf nemen van de brouwerij De Kievit gingen de Zundertse trappisten in 2013 over op het brouwen van bier

In 1997 werd na lang wikken en wegen de beslissing genomen de oudere, zorgbehoevende trappisten uit het klooster Koningshoeven te Etten-Leur te huisvesten in een leegstaand gedeelte van de het klooster Sparrendaal te Vught, dat eigendom was van de Congregatie van het Onbevlekt Hart van Maria, gewoonlijk Missionarissen van Scheut genoemd. Daar vormden deze trappisten een eigen, aan hun ouderdom en verzorging aangepaste communiteit, die de naam Klein Koningshoeven kreeg en waar ze over een eigen kapel en eigen refter konden beschikken. In 2007 werd klooster Sparrendal opgeheven. De twee van voormelde communiteit overgebleven trappisten werden toen overgeplaatst naar een verzorgingshuis in Tilburg

Vallend onder het prinsdom Luik stond al sinds 1656 vlakbij Achel op de Nederlands/Belgische grens een kapel waar katholieken uit de protestantse Noordelijke Nederlanden hun erediensten konden houden. De tot voornoemde kapel behorende pastorie werd in 1686 door een zekere Petrus van Eijnatten voor een kluizenaarsgemeenschap als klooster ingericht dat de naam Achelse Kluis kreeg. Door brand verwoest, werd er in 1716 een nieuw klooster gebouwd dat in 1798 echter door de Fransen onteigend werd en waarvan de trappisten van abdij van Westmalle in 1845 het eigendom wisten te verwerven. In 1846 vestigden er zich een aantal uit de abdij van Westmalle afkomstige trappisten, die al sinds 1839 in een verlaten kapucijnerklooster te Meersel-Dreef (B.) gehuisvest waren. In 1850 werd overgegaan tot de bouw van de boerderij en van een aantal werkhuizen, waaronder een bierbrouwerij, die kort voor de Eerste Wereldoorlog gesloten werd, maar sinds 1998 weer in bedrijf is. In 1852 volgde de bouw van het gastenhuis en in 1868 van de poortgebouwen. Het klooster werd in 1871 tot abdij verheven en kreeg de naam Sint Benedictusabdij, maar wordt gewoonlijk Achelse Kluis genoemd. In 1885 werd begonnen met de bouw van de in 1889 geconsacreerde abdijkerk. De exploitatie van de 232 ha. tot de abdij behorende gronden stond voornamelijk in het teken van veeteelt en landbouw, die de belangrijkste inkomstenbronnen voor de trappistengemeenschap vormden. In de Eerste Wereldoorlog werd een deel van de abdij afgebroken en werd een kippenhok op Nederlands grondgebied als noodklooster ingericht. In de Tweede Wereldoorlog werd de abdij door de Duitse bezetter geplunderd. In 1946 werd begonnen met de bouw van een nieuwe abdij, waarvan slechts twee van de vier geplande vleugels gerealiseerd werden. In 1989 stootte de abdij een groot deel van haar gronden af. Sindsdien verkrijgt de sterk gedecimeerde trappistengemeenschap haar inkomsten uit het runnen van de brouwerij, de winkel, het gastenhuis en de galerie

De vrees dat, doordat de antiklerikalen in België steeds meer macht kregen, de in Frankrijk begonnen uitzetting van contemplatieve kloosterorden over zou slaan naar het liberale België, deed de trappisten van abdij Onze Lieve Vrouw van het Heilig Hart te Westmalle besluiten om buiten België een dochterklooster te stichten. In 1884 werd daartoe in Tegelen op de Uelingsheide vlak bij de Duitse grens een hoeve met 14 hectare grond aangekocht. Nog datzelfde jaar betrokken onder primitieve omstandigheden en levend van voornamelijk aalmoezen vier trappisten de hoeve. In 1888 werd gestart met de bouw van het klooster, dat de naam Onze Lieve Vrouw Onbevlekte Ontvangenis kreeg, maar in de volksmond Ulingsheide genoemd werd. In 1891 werd een brouwerij opgericht. De verkoop van het hier gebrouwde bier vormde tot 1947, toen de brouwerij opgeheven werd, voor de Tegelse communiteit een belangrijke bron van inkomsten. Ook dreven de Tegelse trappisten een wijnstekerij. Daartoe werden fusten wijn vanuit Franse trappistenabdijen aangevoerd. In Tegelen werd de wijn vervolgens gelagerd, gebotteld en per fles verkocht. In 2002 namen de trappisten van abdij Lilbosch te Echt de wijnstekerij over die tot op de dag van vandaag nog in bedrijf is. In 1892 en 1894 werd het kloostercomplex belangrijk uitgebreid, terwijl in 1928 de huidige kerk en het gastenkwartier gereed kwamen. Ten tijde van de Tweede Wereldoorlog liepen de kloostergebouwen zware schade op, die in 1948 hersteld werd. In de jaren 1966-1968 werden aan de kloosterkerk en het gastenkwartier de nodige vernieuwingen aangebracht. Na jaren van voortdurende krimp van de Tegelse communiteit werd tegen het eind van de vorige eeuw besloten met abdij Lilbosch samenwerking te zoeken. Dit resulteerde in 2002 in een formele opheffing van de Abdij Ulingsheide en in een invoeging daarvan in abdij Lilbosch. Het kloostercomplex van abdij Ulingsheide werden, op enkele als “annex-huis” van abdij Lilboscb ingerichte bijgebouwen na, in 2007 verkocht