Zoeken in collecties

Het klooster is in 1937 gesticht. Met behulp van de Trappisten van het nabije Koningshoeven, werd in 1933 begonnen met de bouw van een Trapistinnenklooster in Berkel-Enschot. In 1937 kwamen vanuit Chimay (België) de eerste zusters over naar klooster O.L. Vrouw van Koningsoord. In 2009 verhuisden de zusters naar nieuwbouw in Oosterbeek, dat ook weer O.L. Vrouw van Koningsoord als naam kreeg.

Daar de trappisten van de Noord-Franse abdij Katsberg vanwege het sterk antiklerikale beleid van minister Émile Combes vreesden uit Frankrijk verdreven te worden, vestigden zij in 1882 een refugiehuis op een heidevlakte onder Berkel-Enschot, waarop een schaapskooi en enkele hoeven stonden. De hoeven, die de “Koningshoeven” genoemd werden omdat ze eigendom van koning Willem II geweest waren, werden omgebouwd tot een aan Onze Lieve Vrouw toegewijd klooster, dat de naam Koningshoeven kreeg. Op de door hen ontgonnen schrale heidegrond begonnen de trappisten een boerenbedrijf, dat echter te weinig opbracht om in het levensonderhoud van het groeiend aantal monniken te voorzien. Daarom begonnen ze met een bierbrouwerij, die uit zou groeien tot de eerste en grootste trappistenbrouwerij van Nederland. In 1891 werd Koningshoeven verheven tot abdij. In hetzelfde jaar werd begonnen met de bouw van een nieuw klooster, dat in 1894 gereed kwam. De schaapskooi werd toen afgebroken en de bierbrouwerij heette vanaf toen “De Schaapskooi”. Alle bezittingen van abdij Koningshoeven stonden op naam van Willibrord Verbrugge, de eerste abt van Koningshoeven. In 1909 kon hij, in financiële moeilijkheden geraakt, de ter financiering van voormelde bezittingen gesloten leningen, echter niet meer aflossen. De bank eiste toen die bezitting op en moesten de trappisten van abdij Koningshoeve hun klooster verlaten. Ze konden echter terugkeren toen abt Verbrugge, nadat hij van zijn abbatiale waardigheid was ontheven, afzag van zijn rechten op voornoemde bezittingen, die toen in een vennootschap ondergebracht werden. Vanaf omstreeks 1960 nam het aantal intredingen af, terwijl menig monnik het klooster verliet. De gemiddelde leeftijd van de communiteit steeg. Het besluit werd toen genomen de meest hulpbehoevende monniken in Huize Sparrendaal, een kloosterverzorgingshuis in Vught, onder te brengen.