Zoeken in collecties

In een akte uit 1479 lieten drie vrouwen in Hoorn vastleggen dat hun bezit voortaan gemeenschappelijk zou zijn. Hiermee kwam een gemeenschap tot stand die alle kenmerken vertoonde van een zusterhuis des gemenen levens. De vrouwen woonden in individuele woningen, die eigendom waren van het kruisherenklooster Pietersdal te Hoorn. Deze woningen waren gelegen in een steegje, dat de naam Clopport had en dat aan de Gedempte Turfhaven tegenover voornoemd klooster lag. Het is aannemelijk dat, mede gezien het vorenstaande, tussen onderhavige gemeenschap, die geen eigen kapel had, en dit kruisherenklooster een nauwe band bestond. Er zijn geen aanwijzingen dat na het overlijden in 1496 van de laatste van de drie vrouwen deze kleine gemeenschap is blijven voortbestaan

De vestiging werd op 9 november 1865 opgericht. In 1970 werd er nieuwbouw gepleegd. In 1981 waren er nog twee zusters in Hoorn aanwezig

In Hoorn aan de Korte Achterstraat stond het Mariaconvent. Het werd in 1408 gesticht door priester Frederik Matthijsz., die toen in het Fraterhuis in Hoorn woonde. Van 1408 tot 1413 was het waarschijnlijk een huis van zusters des gemenen levens. In laatstgenoemd jaar ging deze gemeenschap over naar de derde orde van Sint Franciscus en sloot zich daarna aan bij het Kapittel van Utrecht. In 1430 verleende de pastoor van de parochie de zusters verschillende vrijheden, waaronder het zelf kiezen van een biechtvader en het diensten laten doen in een eigen kapel. De bij het convent behorende kapel werd in 1435 geconsacreerd door Martinus van Magione, vicaris-generaal van de bisschop van Utrecht. In 1506 werd deze kapel vervangen door een nieuwe, in steen opgetrokken kapel. In 1572, toen de stad de zijde van Willem van Oranje koos, werd het Mariaconvent opgeheven. In de kloostercomplex werd het Burgerweeshuis gevestigd. Dit bleef het tot 1958. Na een periode dat het voor ouden van dagen gebruikt werd, is het in 1985 voor bewoning door jongeren geschikt gemaakt. De kloosterkapel deed dienst als arsenaal van 1574 tot 1795 en als Rooms-katholieke kerk van 1826 tot 1877. Na herbouw wegens een brand in 1880 werd het gebouw tot 1968 als Gereformeerde Kerk in gebruik genomen. Thans doet het dienst als kleinschalig theater, inclusief café, en als expositieruimte

Het Sint Gertrudisconvent in Hoorn, dat volgens de kronieken in 1404 werd gesticht, stond aan de Wisselstraat in de Gouw, het gebied rondom de huidige straat Gouw. Het convent, dat ook wel Sint Geerten- of Geertruiklooster werd genoemd, nam de derde regel van Sint Franciscus aan. Voor het eerst werd dit in 1409 vermeld. Andries van Schoorl, proost van West-Friesland verleende in datzelfde jaar de kerkelijke vrijheid aan personen en goederen van onderhavige gemeenschap, die toen door hem tot conventuaal huis werd verheven. Tevens maakte het convent deel uit van het Kapittel van Utrecht, zo blijkt uit een akte van eveneens 1409. De zusters hadden een grote tuin en een eigen kerkhof. Door handvaardigheid en textielbewerking voorzagen ze in hun levensonderhoud. Uit het kohier van de tiende penning van 1561 valt op te maken dat het convent zeven huizen in Hoorn bezat. Toen de stad in 1572 de zijde van Willem van Oranje koos, werd het convent opgeheven. De zusters werden uit de stad verbannen. Het gebouwencomplex kreeg de bestemming van Oude Vrouwenhuis en ‘Lombaert'. Na een brand werd het complex in 1606 grotendeels opnieuw opgetrokken. De VOC heeft er toen tot 1676 haar bureau gehad