Zoeken in collecties

In het midden van de 15de eeuw vestigde zich in de Kloosterstraat in Wamel een gemeenschap van zusters des gemenen levens. Dit werd mogelijk gemaakt doordat Lambert de Haze, een bemiddelde Wamelnaar, daartoe aan het St. Agnietenklooster te Deventer, van waaruit het huis in Wamel, dat de naam Mariënhof kreeg, bevolkt werd, een stuk grond, een huis en een jaarlijkse bijdrage ter beschikking stelde. Vanwege voortdurend oorlogsgeweld verhuisden de zusters in 1587 naar Nijmegen. Nadat deze stad in Staatse handen gevallen was, vertrok een aantal zusters naar Kleef. Toen in 1704 de Protestantse gemeente in Wamel een muur om hun kerkhof wilde bouwen, werd toestemming verleend hiervoor stenen te gebruiken afkomstig van de tot ruïne vervallen gebouwen van Mariënhof. Ook voor de herbouw van de woningen, die in de Kloosterstraat in 1874 bijna allemaal door brand werden verwoest, werden waarschijnlijk resten van Mariënhof aangewend

Het clarissenklooster in Wamel is voortgekomen uit een gemeenschap van tertiarissen, die waarschijnlijk in 1445 aan de aartsbisschop van Keulen toestemming had gevraagd om als clarissenconvent erkend te worden. Eerst zestien jaar later, in 1461, hechtte paus Pius II zijn goedkeuring aan dit convent, hetgeen tevens de officiële start daarvan markeerde. Waarschijnlijk waren het zusters uit het clarissenklooster te ’s-Hertogenbosch die de zusters in Wamel bij het implementeren van de regels van de clarissenorde hulp boden. Het klooster, dat de naam Clarenkamp kreeg, kwam onder de jurisdictie van de reguliere observantie binnen de Keulse provincie te vallen. Met de inname van Den Briel door de Geuzen op 1 april 1572 viel omstreeks het midden van dat jaar Zaltbommel in handen van de opstandelingen en werd Maas en Waal frontgebied. Het Clarissenklooster in Wamel werd toen geplunderd. In 1574 moesten de zusters hun klooster, dat toen vrijwel meteen afgebroken werd, ontruimen. Ze vluchtten toen naar Tiel, dat toen nog in Spaanse handen was. Vandaar vertrokken ze naar Kleef. Vervolgens namen ze in 1587 hun intrek in het klooster Enigheid in Nijmegen, dat verlaten was door de zusters daar, die waarschijnlijk tot de derde orde van Sint Franciscus behoorden. Toen bij de Reductie van Nijmegen in 1591 de stad in handen van de protestanten viel, keerden de toen overgebleven zusters terug naar Kleef. Rond 1609 gingen de goederen van de toenmalige Wamelse clarissen over naar de protestanten. Uit de opbrengst daarvan moest hun kerk onderhouden en de predikant en de koster betaald worden. Ook werd het het onderwijs hieruit bekostigd. Wat er dan nog overbleef ging naar de armen