Zoeken in collecties

De stichting kort na 916 van het Tielse klooster, dat toegewijd werd aan de heilige Walburgis, wordt toegeschreven aan graaf Waldger, een oudere broer van graaf Dirk I van Holland, en zijn vrouw Alberada. Het is goed mogelijk dat dit klooster, dat volgens latere overlevering oorspronkelijk door monialen bevolkt werd, met de aan de zuidoostzijde van Tiel gelegen burcht één complex vormde. In de strijd, die Nederrijnse en Lotharingse vorsten in de tiende eeuw tegen de Duitse koning Otto de Grote voerden, werden de vorsten in 939 verslagen. Hun bezittingen werden toen door de koning geconfisqueerd. Daarop kwam in 950 door schenking van de koning voornoemd klooster met de burcht-binnen de muren waarvan, zoals reeds gezegd, het klooster waarschijnlijk lag- in het bezit van de Utrechtse Sint-Maartenskerk, de nieuwe zetelkerk van de bisschop. Kort daarna lijkt de Utrechtse bisschop Balderik de vrouwengemeenschap van het Tielse klooster door een convent van reguliere kanunniken te hebben vervangen. In 1015 werd dit convent van reguliere kanunniken door bisschop Adelbold II van Utrecht omgevormd tot een kapittel van seculiere kanunniken, dat in 1315 van Tiel naar Arnhem werd overgebracht