Zoeken in collecties

Het minderbroederklooster in Haarlem stond in de Heiliglanden, dat tussen de Grote en de Kleine Houtstraat lag. In 1453 richtten enige Haarlemse burgers een verzoek aan hertog Filips de Goede en paus Nicolaas V om dit klooster te mogen bouwen. Filips de Goede willigde dit verzoek in en gelastte het stadsbestuur een stuk grond beschikbaar te stellen. Twee jaar later, in 1455, gaf ook Paus Calixtus III, de opvolger van de inmiddels overleden paus Nicolaas V, zijn toestemming. In 1456 werd begonnen met de door de stad bekostigde bouw van het klooster en de kerk. Het klooster, dat de naam Golgotha kreeg, maar in de volksmond Het Heilig Land werd genoemd, werd betrokken door observante franciscanen, die onder de Keulse vicaris-provinciaal ressorteerden. In 1459 werd met de pastoor van de Sint-Bavokerk inzake het begrafenisrecht een overeenkomst gesloten. Deze overeenkomst werd hernieuwd in 1475, het jaar waarin ook de kloosterkerk geconsacreerd werd. In 1572 werden klooster en kerk geplunderd. Dit herhaalde zich in 1578 toen geuzen een katholieke sacramentsprocessie in de Sint-Bavokerk verstoorden, en daarbij 7.000 katholieken verjoegen. Bij deze actie, die bekend staat als de „Haarlemse Noon¿, werd ook een priester vermoord. De observanten werden uit de stad verdreven. Een deel van hen vluchtte naar Keulen, een ander deel vond onderdak in Brabantse kloosters van de orde. Op het terrein van het verwoeste minderbroederklooster werd het Sint Elizabethgasthuis gevestigd. Voor de bouw daarvan kon van restanten van het klooster gebruik worden gemaakt