Zoeken in collecties

Wanneer de minderbroeders zich in Kampen hebben gevestigd, is niet precies bekend. Dat moet in elk geval voor 1300 geweest zijn, want uit dat jaar dateert de vroegste vermelding die een verklaring betrof inzake het terrein dat de minderbroeders toen in Kampen hadden. Hun klooster, dat aan de Burgel bij de Burgwal stond, ressorteerde aanvankelijk onder de custodie Holland maar kwam vanaf 1335 onder de custodie Frisia te vallen. In 1400 ontstond er tussen de broeders en de pastoor van Kampen een conflict over een aantal kerkelijke zaken, waarbij competenties in het geding waren. Dit conflict werd in 1425 door toedoen van het stadsbestuur beslecht. In 1455 en opnieuw in 1458 ondernam de volksprediker Johannes Brugman een poging om in het Kampense klooster de observante hervorming door te voeren, hetgeen beide keren op een mislukking uitliep. De burgers waren van de noodzaak van deze hervorming niet overtuigd. Ook binnen het stadsbestuur bestond er toen voor deze hervorming geen meerderheid. Anders was dat in 1472, toen het klooster afbrandde en het stadsbestuur de broeders te kennen gaf dat zij voor de herbouw alleen op hulp van stadswege konden rekenen als zij hervormingen zouden doorvoerden. Afhankelijk van deze hulp beloofden de broeders de martiniaanse hervorming volgens de regelverklaringen van paus Martinus V door te voeren. Deze belofte maakten ze echter niet waar. De broeders bleven gaudenten. Ze zouden een onstichtelijk en aanstootgevend leven leiden. Daarop diende in 1477 de raad van Kampen bij de Heilige Stoel een klacht in. Ook de Utrechtse bisschop David van Bourgondië wendde zich tot de paus, die toen opdracht gaf de beschuldigingen te onderzoeken, met als resultaat dat deze gegrond geacht werden. De broeders werden toen voor de keus gesteld om observant te worden. Slechts één broeder koos daarvoor. De anderen werden toen gedwongen het klooster te verlaten. Hun plaats werd ingenomen door onder de Keulse vicaris-provinciaal vallende observante franciscanen