Zoeken in collecties

Wanneer de minderbroeders zich in Middelburg vestigden is niet bekend. Ze worden voor het eerst vermeld in een oorkonde uit 1242 toen Graaf Willem II hen een stuk grond schonk. Deze grond had hij door ruiling verworven van de norbertijnen van de Middelburgse Onze Lieve Vrouwe Abdij en lag direct grenzend aan het terrein van deze abdij in het oudste gedeelte van de stad, de Burg genaamd. Waarschijnlijk heeft het minderbroederklooster hier van meet af aan gestaan. Het klooster behoorde tot de custodie Holland, die onder de Keulse provincie ressorteerde. Door talrijke schenkingen en legaten van zowel de graven van Holland als ook particulieren kwam het klooster tot grote rijkdom. Over tot wiens termijngebied de Vier Ambachten behoorden, ontstond een geschil. In 1258 werd dit geschil beslecht toen de Vlaamse custodie en custodie Holland de grenzen van hun termijngebieden regelden en de Vier Ambacten toen als termijngebied aan het Gentse minderbroederklooster toegewezen werd. In 1456 ondernam de volksprediker Johannes Brugman een poging de Middelburgse minderbroeders-conventuelen tot de observantie te bewegen. Echter zonder succes. Tussen de broeders en het stadsbestuur van Middelburg bestond een nauwe band. Zo genoot het convent vrijdom van accijns en fungeerde het minderbroederklooster als tweede raadhuis doordat het stadsbestuur nogal eens van de kloostergebouwen gebruik maakte. Ook is het stadsbestuur menig keer bijgesprongen wanneer er herstelwerkzaamheden aan de kloostergebouwen nodig waren. Omstreeks 1500 namen de broeders de coletaanse hervorming aan. Kort voor 1517 ging het convent evenwel over naar de observantie. Bij de beeldenstorm in 1566 liepen kerk en klooster veel schade op, die op kosten van de stad hersteld werd. Toen na een lang beleg Middelburg in 1574 door de Staatse troepen van Willem van Oranje ingenomen werd, moesten de observanten de stad verlaten. Hun kloostergebouwen werden toen afgebroken