Zoeken in collecties

In 1970 verhuisde een gedeelte van de in hun klooster aan de Willemsbeekweg in IJmuiden Oost gehuisveste kapucijnen naar de pastorie van de Sint Petruskerk aan de Zuiderkruisstraat in IJmuiden- West. De hier gevestigde communiteit bediende in IJmuiden Oost de door de kapucijnen in 1909 gebouwde, aan Sint Laurentius van Brindisi toegewijde kerk en in IJmuiden-West de Sint Gregoriuskerk en de Sint Petruskerk. In 1979 viel de Sint Gregoriuskerk aan de sloophamer ten offer. De Sint Laurentiuskerk werd met het klooster aan de Willemsbeekstraat afgebroken. Op de vrijgekomen gronden verrees in 1982 het appartementencomplex Fidelishof, waarvan een nieuwe, eveneens weer aan Sint Laurentius van Brindisi toegewijde zaalkerk deel ging uitmaken. Van de Petruskerk aan de Zuiderkruisstraat in IJmuiden-West werd in 2000 het priesterkoor tot kerkgelegenheid verbouwd. Het schip van deze kerk werd afgebroken. Dit lot viel ook pastorie van genoemde kerk ten deel. De hier tot dan toe gevestigde, hierboven reeds vermelde communiteit, die toen uit vijf paters en twee franciscanessen bestond, moest toen omzien naar nieuwe huisvesting, die gevonden werd in het vroegere klooster van de Franciscanessen van Aerdenhout aan de Zeeweg in IJmuiden

De in de pastorie van de Sint Petruskerk aan de Zuiderkruisstraat in IJmuiden West gevestigde communiteit, die belast was met de bediening van de R.K Parochie IJmuiden, vonden, toen voornoemde pastorie in 2000 afgebroken werd, huisvesting in het vroegere klooster van de Franciscanessen van Aerdenhout aan de Zeeweg in IJmuiden. Daar mochten ze tot eind 2003 blijven wonen. Daarna verlieten de kapucijnen IJmuiden voorgoed.

In 1907 gaf de bisschop van Haarlem aan de kapucijnen toestemming zich te vestigen in Velseroord, dat vanaf 1926 IJmuiden-Oost ging heten. Op naam van de Sint Engelmundusparochie van Velsen-Driehuis, maar in feite voor de kapucijnen, werd voor de bouw van een klooster en kerk een stuk grond gekocht aan de Willemsbeekweg. Het klooster kwam in 1908 gereed. In 1909 vond de afkondiging van het slot plaats. Eveneens in 1909, werd de nieuw gebouwde, aan Sint Laurentius van Brindisi toegewijde kerk door de bisschop van Haarlem geconsacreerd. Deze kerk fungeerde als hulpkerk van de Sint Engelmundusparochie. Pas in 1933 kreeg IJmuiden-Oost de status van zelfstandig rectoraat. Wegens oorlogsgeweld raakte in de loop van 1944 het kerkelijk leven steeds meer ontregeld. In juni 1945 keerden de kapucijnen die in 1942 naar elders gevlucht waren naar IJmuiden-Oost terug. Klooster en kerk daar waren voor verwoesting gespaard gebleven. In 1970 gingen de kapucijnen in op het aanbod de wereldherenparochie in IJmuiden-West over te nemen. Het rectoraat in IJmuiden-Oost werd toen omgezet in een parochie en samengevoegd met de parochie in IJmuiden-West. Daarmee kregen de kapucijnen drie kerken te bedienen: in IJmuiden Oost hun eigen Sint Laurentiuskerk en in IJmuiden West de Sint Gregoriuskerk en de Sint Petruskerk. Vanuit hun klooster aan de Willemsbeekweg in IJmuiden-Oost verhuisde een gedeelte van de daar gehuisveste kapucijnen naar de pastorie van de Petruskerk aan de Zuiderkruisstraat in IJmuiden West. Het klooster aan de Willemsbeekweg werd overbodig en werd, nadat de achtergebleven kapucijnen in 1972 in andere communiteiten ondergebracht waren, tot 1994 verhuurd aan het IJmuidense Zeeweg Ziekenhuis. Daarna werd het in fasen gesloopt. De Sint Laurentiuskerk bleef tot eind 1982 in gebruik en werd toen ook afgebroken. Op de vrijgekomen gronden verrees het appartementencomplex Fidelishof, waarvan een nieuwe, eveneens weer aan Sint Laurentius van Brindisi toegewijde zaalkerk deel uitmaakt

Nadat op het eind van de Tweede Wereldoorlog de klooster- en seminariegebouwen in Langeweg in puin waren geschoten, werd de seminarieopleiding van de minderbroeders kapucijnen in 1945 hervat in het aan de Leidseweg in Voorschoten gelegen landhuis Beresteyn. In dit huis, dat de kapucijnen van jonkheer George van Suchtelen huurden, was tot in de loop van 1944 het Instituut Wullings gevestigd, een kostschool voor jongens uit rijke koloniale families. Voor de plannen van de kapucijnen om in het uitgestrekt park van dit landhuis voor het seminarie nieuwbouw te plegen, gaf de bisschop van Haarlem geen toestemming. In de nabijheid van het bisschoppelijk kleinseminarie Hageveld dulde hij geen kapucijnenseminarie. De kapucijnen besloten toen om van Voorschoten uit te wijken naar Oosterhout, waar in een nieuw gebouwd kloostercomplex hun seminarie in september 1954 van start kon gaan