Zoeken in collecties

In 1569 kregen de Deventer minderbroeders-martinianen van koning Philips II het bevel hun klooster te verlaten. Observante franciscanen namen toen hun plaats in. Dit slechts voor korte tijd. Al in 1578, toen Deventer in handen van de Staatsen viel, moesten ze de stad verlaten. Dit op bevel van Rennenberg, die in 1576 op voordracht van Willem van Oranje tot stadhouder van Friesland, Groningen, Drenthe en Overijssel benoemd was. Ook in de jaren 1587-1591, toen de Spanjaarden Deventer op de Staatsen heroverd hadden, keerden de broeders niet terug. In het klooster namen in 1579 zestig door oorlogshandelingen dakloos geworden zusters van het regularissenconvent uit Diepenveen hun intrek. Reeds na enkele weken moesten ze de kloosterkerk verlaten, die van hogerhand aan de gereformeerden was toegewezen. Voorts zouden ze voor het genot van het in het klooster vrij wonen een predikant op hun kosten moeten onderhouden. Daarop besloten ze het klooster te verlaten en bij de in het Meester Geertshuis wonende zusters des gemenen levens in te trekken. Na het gebruik van de kerk voor de gereformeerde eredienst ging het gebouw vanaf 1688 als kerk voor de Waalse gemeente dienst doen. Van 1795 tot 1799 was het militair magazijn voor de Franse troepen. In laatstgenoemd jaar volgde de toewijzing aan de Deventer katholieke gemeenschap, die het na restauratie in 1803 als kerk voor de Heilige Lebuïnusparochie in gebruik nam. In 2013 werd een grootscheepse, in het jaar daarvoor begonnen restauratie afgerond