Zoeken in collecties

Met de bouw in de parochie Nieuwer-Amstel van het Amsterdamse regulierenklooster Sint Jan Evangelist kon in de loop van 1395 begonnen worden. Aan het eind van dat jaar was de bouw zover dat kerk en altaar gewijd konden worden. Voor het stichten van het klooster had paus Bonifatius reeds in 1391 toestemming gegeven, terwijl de graaf van Holland en de bisschop van Utrecht dat in 1395 deden. Een jaar eerder, in 1394, was de stichtingdotatie tot stand gekomen. In deze dotatie namen drie priesters, Gijsbert Dou, Pieter Klaasz van Uitgeest en Jan Dirksz, en de leek Jan Scincke deel. Daarbij nam Gijsbert Dou het grootste gedeelte voor zijn rekening, terwijl in 1396 diens aandeel in de nalatenschap van zijn ouders ook nog eens voor de helft aan de Amsterdamse regulieren ten goede kwam. Het is aannemelijk dat voornoemde drie priesters en leek in de jaren negentig van de 14e eeuw korte tijd samengewoond hebben in een daartoe door Jan Scincke ter beschikking gesteld huis. Hoewel dit huis in Grimmenes binnen de stadsmuren lag, wisten zij al op het moment van de stichtingsdotatie in 1394 dat dit huis verlaten zou worden voor een terrein buiten de stad, in de parochie Nieuwer-Amstel. Overigens bleef Gijsbert Dou tot aan zijn dood in voormeld huis wonen. In 1400 werd het convent van de Amsterdamse regulieren definitief in het Kapittel van Windesheim opgenomen. In 1532 werd het klooster door een enorme brand in as gelegd. Toen aan de stad toestemming gevraagd werd om het klooster binnen de stadsmuren te mogen herbouwen, werd dit door het stadsbestuur geweigerd. Het convent vond toen onderdak bij het regulierenklooster De Blinken in Heiloo, waarmee het in 1533 verenigd werd. De overeenkomst, die toen gesloten werd, hield in dat aan de Amsterdamse regulieren niet alleen onderdak werd verschaft, maar ook dat ze in het bezit gesteld werden van alle goederen van klooster De Blinken op voorwaarde, dat zij aan de regulieren van Heiloo de noodzakelijke kost en kleding zouden verschaffen