Zoeken in collecties

Het klooster Vredendaal lag ten oosten van de stad Utrecht aan de Biltstraat. Bij de stichting van dit klooster was Wermbold van Boskoop, een persoonlijke vriend van Florens Radewijns, ten nauwste betrokken. Het klooster, dat bevolkt werd door broeders afkomstig uit en opgeleid in het Heer Florenshuis te Deventer, werd in 1399 in een in dat jaar opgemaakte transportakte voor het eerst vermeld. De broeders van Vredendaal waren tertianen, die leefden volgens de derde regel van Sint Franciscus. Het convent was aangesloten bij het Kapittel van Utrecht in de activiteiten waarvan het een centrale rol vervulde. De broeders gingen in 1419 met toestemming van de bisschop van Utrecht, Frederik van Blankenheim, over naar de regel van Sint Augustinus. Tevens werd het hen toegestaan in het Kapittel van Windesheim te worden opgenomen en dan niet als regulier kanunnik maar als donaat, dus zonder het afleggen van de volledige kloostergeloften, om zo al te grote moeilijkheden bij de overgang te vermijden. Al voordat het convent in het kapittel van Windesheim opgenomen werd, had het van de bisschop toestemming gekregen om bij het klooster een kapel te bouwen en een kerkhof aan te leggen. Wegens het Utrechtse Schisma zagen de broeders zich in 1427 gedwongen Utrecht tijdelijk te verlaten. In de loop der tijd heeft het klooster een aantal keren te lijden gehad van oorlogshandelingen. Voor het laatst in 1527 toen in de strijd tussen de bisschop enerzijds en de Geldersen en de stad anderzijds het klooster eerst bezet werd door de troepen van de bisschop om vervolgens door de Gelderse troepen onder aanvoering van Maarten van Rossum ingenomen te worden. Kort daarna werd het klooster vanwege zijn strategische ligging door de Geldersen in brand gestoken. De broeders waren toen gedwongen een nieuw onderkomen te zoeken. Na een kort verblijf op Vredenburg vonden ze dit in het Sint Janshuis te Amersfoort dat toen zo goed als verlaten was. Hier verbleven ze tot de opheffing van het convent in 1580