Zoeken in collecties

Het cellezustersklooster in Goes werd op initiatief van de stad gesticht op grond van de stad, waarvoor de zusters wel aan de stad cijns verschuldigd waren. Waarschijnlijk vestigden de eerste zusters zich hier in een bestaand huisje, dat vervolgens van de kloosterkerk en de voornaamste vleugel werd voorzien. Dat moet hebben plaatsgevonden vóór 1445, het jaar waarin Pieter Adriaansz. aan de zusters vier gemeten land te Sinoutskerke schonk. In 1528 werd overeengekomen dat het Middelburgse klooster Bachtensteene aan het Goese klooster zou worden overgedragen. Deze overdracht is echter nimmer geëffectueerd. Het Middelburgse klooster bleef dan ook voortbestaan zonder dat de goederen van dit klooster naar het Goese klooster overgingen. Ook na de invoering van de hervorming in 1578 bleven de Goese zusters in bezit en gebruik van hun goederen, waarvan land in West-Zuid-Beveland, dat volgens de rekening over 1587/1588 175 gemeten groot was, deel uitmaakte. De Gecommitteerde Raden van Zeeland hadden toen echter wel als voorwaarde gesteld, dat de zusters hun habijt zouden afleggen. In 1581 was dit evenwel nog niet het geval en in 1592 werd er zelfs nog een nieuwe zuster in het convent opgenomen. Tenslotte kwam in 1596 het einde. De onroerende goederen werden verkocht. Het gebouw werd ten dienste van stad gesteld. De kloostergoederen werden voor armen bestemd en kwamen in 1627 aan het toen opgerichte weeshuis, dat in het kloostergebouw gehuisvest werd. De kloosterkerk deed al vanaf 1613 dienst als school en werd later aan de Waalse hervormde gemeente in gebruik gegeven