Zoeken in collecties

In 1236 werd de in 1230 gestichte abdij Domus Gaudii ter Hagen te Beoostenblide in de orde der cisterciënzers opgenomen. Het moederklooster was de Abdij Ten Duinen. Met name de voortdurende overstromingen, waaraan Zeeuws-Vlaanderen in de middeleeuwen blootgesteld was, noopten de zusters in 1255 het klooster te verlaten. In 1268 verzocht een zekere Jutta van Brienne de zusters om naar Merelbeke te komen, om er hun klooster in de door haar aan de zusters geschonken hoeve ”'t goed te Pain-perdu” te vestigen. In 1270 en 1271 gaven respectievelijk de graaf van Vlaanderen en de abt van Sint-Pietersabdij te Gent, die het geestelijk gezag over Merelbeke had, hiervoor hun toestemming. Op bevel van gravin Margareta van Constantinopel keerden de zuster in 1278 naar hun klooster te Beoostenblide terug, waar in 1388 een nieuwe kloosterkerk werd gebouwd. In 1574 landde de watergeuzen in Terneuzen. Ook het klooster werd aangevallen, waarop de zusters de wijk namen naar het door hen aangekochte refugiehuis aan de Slijpstraat te Gent. Een half jaar later keerden ze terug naar Beoostenblide. In 1578 werd het klooster opnieuw overvallen, nu door Gentse soldaten en burgers, waarop de zusters naar Sint-Omaars vluchtte. Na de te Beveren met de hertog van Parma gesloten vrede vestigden de zusters zich in 1586 definitief in Gent en wel aan de Molenaarsstraat. Dit klooster werd Nieuw Ter Hage genoemd, dat op last van de Fransen in 1796 opgeven werd. Het klooster te Beoostenblide werd al in 1583 gesloopt