Zoeken in collecties

In 1397 droeg Hugo Goudsmid op de wijze van een schenking onder levenden zijn huis in Haarlem, waar hij toen woonde, met erf en alle huisraad en toebehoren over aan vijf priesters en een leek, die allen burger van Haarlem waren. Bovendien gaf hij aan deze zes mannen, onder het daaraan verbinden van een aantal voorwaarden, de volle en vrije beschikkings-, ordenings- en bestuursmacht over de bewoners van het huis, dat in Haarlem in de St.-Jansstraat stond. Ook voor deze bewoners en voor hun leefwijze liet Hugo notarieel een aantal voorwaarden vastleggen. Uit al deze voorwaarden blijkt duidelijk, dat het hier geen huis betrof van broeders des gemenen levens. Zo was er geen sprake van gemeenschappelijke eigendom in de bewonersgemeenschap. Elke bewoner behield zijn onroerend goed en stelde zijn roerend goed slechts voor gemeenschappelijk gebruik beschikbaar. Bij de bevoegde bestuurders berustte het toelatings- en ontslagrecht ten aanzien van bewoners van het huis, waarvoor een aantal gedragsregels werden vastgelegd, die in geen geval te vergelijken zijn met de leefgewoonten van bijvoorbeeld de broeders des gemenen levens van het Heer-Florenshuis in Deventer. Voorts was er ook van enigerlei belofte van gehoorzaamheid aan de beheerder geen sprake. Van de geschiedenis van het Haarlemse Heer Hugo Goudsmidhuis, dat ook de ‘Lange Poort’ genoemd werd, is verder niet veel bekend