Zoeken in collecties

Vanuit Lier vestigden spiritijnen zich in 1904 in Weert. Daar huurden ze aan de Beekstraat een oud hotel-restaurant, dat de “De Roos” heette. Hier begonnen ze een kleinseminarie. Door de grote toeloop van studenten werd dit pand al gauw te klein. In 1906 lieten de spiritijnen in Weert aan de Coenraad Abelstraat een nieuw groter onderkomen bouwen, waar naar toe voormelde spiritijnen nog in dat jaar met hun kleinseminarie verhuisden. Ook dit onderkomen, dat in 1912 van een nieuwe kapel voorzien werd, bleek in de loop der jaren ontoereikend om de alsmaar groeiende stroom van studenten te kunnen huisvesten. In 1929 werd dan ook overgegaan tot uitbreiding met een nieuwe vleugel. Bij de Duitse inval in 1940 weken de Weertse spiritijnen men hun studenten uit naar Baarle-Nassau. Het jaar daarop keerden ze terug naar hun klooster in Weert. In 1954 werd opnieuw tot uitbreiding besloten. Een daartoe in de jaren vijftig van de vorige eeuw ondernomen poging leidde er toe dat de gymnasiale opleiding aan het Weertse spiritijnse seminarie van staatswege erkend werd. Hierdoor kwam deze opleiding voor rijkssubsidie in aanmerking en waren de afgenomen examens vanaf toen officieel geldig. Ingaande schooljaar 1965-1966 liep het aantal aanmeldingen van seminariestudenten snel terug. Besloten werd om vanaf 1967 de gymnasiale opleiding ook open te stellen voor externe leerlingen, zowel jongens als meisjes, uit Weert en omgeving. In 1968 volgde samenvoeging met de Weertse mms van de ursulinen tot de scholengemeenschap “Philips van Horne”. In 1969 besloten de spiritijnen het Weertse seminarie te sluiten. De paters en broeders bleven toen wonen in de bij de uitbreiding van 1954 gerealiseerde nieuwbouw, die evenwel in 2011 gesloten en te koop gezet werd. De rest van het gebouwencomplex werd in 1970 voor het huisvesten van Turkse en Marokaanse gastarbeiders verhuurd. In 1995 volgde verkoop daarvan aan de gemeente Weert, die tot sloop overging op de kapel na die als Turkse moskee ingericht werd