Zoeken in collecties

Marcel Lefebvre, bisschop van Bourges en sinds 1960 kardinaal, richtte in 1970 een priesterbroederschap op die toegewijd werd aan Sint Pius X, de paus die bekend staat als bestrijder van het modernisme en als verdediger van de heiligheid van de priesterschap en van een waardige liturgie. Lefebvre verzette zich fel tegen een aantal besluiten van het Tweede Vaticaans Concilie waardoor hij in 1975 van zijn bisschopstaken ontheven werd en de broederschap, die aanvankelijk de goedkeuring had van bisschop François Charrière van Fribourg, haar erkenning verloor. Vooral dankzij haar trouw aan de preconciliaire Tridentijnse mis in het Latijn raakte de broederschap bekend. Het Tweede Vaticaanse concilie promootte evenwel de viering van de eucharistie in de volkstaal en met een actieve(re) deelname van de gelovigen, al was de oude Latijnse ritus niet verboden. Het ongenoegen van de aanhangers van Lefebvre zat echter veel dieper dan de hervorming van de liturgie. Zo keerden zij zich ook tegen de concilieteksten over de oecumene, de godsdienstvrijheid en de interreligieuze dialoog. Toen Lefebvre in 1988 zonder toestemming van Rome vier nieuwe bisschoppen wijdde, werden hij en de nieuwe bisschoppen geëxcommuniceerd. Deze excommunicatie werd in 2009 door paus Benedictus XVI ongedaan gemaakt in de hoop dat de broederschap de uitgangspunten van het Tweede Vaticaanse Concilie alsnog zou onderschrijven. Dit gebeurde echter niet. In 2016 bood paus Franciscus de broederschap een personele prelatuur aan om de volledige communio met de Kerk te herstellen. Daarbij bevestigde het Vaticaan het niet doctrinair karakter van de documenten van het Tweede Vaticaans Concilie die door de broederschap dus niet meer aanvaard hoefden te worden om volledig van de Rooms-Katholieke kerk deel te kunnen uitmaken. In Nederland behoort tot de broederschap de St. Clemenspriorij te Gerwen, de St. Willibrordkerk te Utrecht en de kapellen O.L. Vrouw van de H. Rozenkrans te Leiden en Maria ter Engelen in Kerkrade