Zoeken in collecties

De eerste ursulinen vestigden zich in 1644 vanuit Luik in Sittard. Twee jaar later vertrokken ze naar Roermond. Ter huisvesting daar kochten ze een bestaand pand in de Steegstraat. Het is niet uitgesloten dat de zusters, voordat ze dit pand betrokken, elders in de stad een onderkomen hadden. Bij de stadsbrand van 1665 ging voormeld, toen als klooster ingericht pand in vlammen op. Het werd daarna groter herbouwd, met toevoeging van een kerk, die in 1685 gereed kwam en aan Sint Ursula toegewijd werd. De aan het klooster verbonden school met internaat, waar de zusters aan arme meisjes onderwijs gaven, werd behalve door meisjes uit Roermond en omstreken, ook bezocht door meisjes uit de rest van Nederland en uit Duitsland. In 1718 beliep het aantal leerling tweehonderd. In 1783 vaardigde keizer Jozef II een edict uit, op grond waarvan contemplatieve kloosters, die voor de godsdienst en de maatschappij overbodig werden geacht, opgeheven werden. Vanwege hun school werd het Roermondse ursulinenklooster daartoe niet gerekend en kon dan ook blijven voortbestaan. In 1796, toen Roermond in Fransen handen was, werd besloten om tot opheffing van alle religieuze instelling over te gaan. Aanvankelijk werd de Roermondse ursulinen dit bespaard, maar in 1798 viel met het toch ook opheffen van hun klooster voor hen definitief het doek. De zusters vertrokken toen naar Lier in de Belgische provincie Antwerpen. Hun inboedel werd publiekelijk verkocht. De kerk en een gedeelte van het klooster werden gesloopt. Hoewel door slecht onderhoud vervallen, bleef de kleine kapel uit 1696, die in de tuin stond, voor afbraak gespaard