Zoeken in collecties

In 1342 stichtten Gijsbrecht, heer van de hoge heerlijkheid IJsselstein, zijn zoon Arnold en diens vrouw Maria van Avesnes buiten de stad op eigen grond bij Eiteren ten noordwesten van IJsselstein een cisterciënzer klooster. Het werd onder gezag geplaatst van abdij Ebrach in Beieren, waarvan ook de abt en de monniken afkomstig waren. Het klooster, dat aan de Heilige Maagd Maria werd toegewijd, lag bij de kapel ter verering van Onze Lieve Vrouw van Eiteren, waar toen al pelgrims kwamen. Behalve voor de IJsselsteiners was het klooster dan ook tevens bedoeld als gasthuis voor deze pelgrims. Het klooster kon zeker niet rekenen op de welwillendheid van de Utrechtse bisschop Jan van Arkel vanwege diens oorlog met de pro-Hollandse Arnold van IJsselstein. Zo heeft de bisschop de stichting van het klooster zelfs nooit goedgekeurd. In 1349 werd het klooster in voormelde oorlog verwoest. Het werd omstreeks 1350 weer opgebouwd. Rond 1360 werd, zonder dat de reden daarvan bekend is, het klooster als communiteit opgeheven en in 1362 volgde de gedeeltelijke afwikkeling van de boedel. De gebouwen werden tot de grond toe afgebroken