Zoeken in collecties

Abdij Mariëndaal ontstond toen in 1244 Theodericus Kovelwaet, kanunnik van Oudmunster, aan een groep nonnen uit de St. Servaasabdij een goed of hofstede ten noorden van de stad Utrecht aan de westzijde van de Vecht onder Zuilen schonk. Deze cisterciënzer abdij, die overwegend bestemd was voor adelijke monialen, stond onder jurisdictie van de abt van abdij Kamp bij Moers, die ook de biechtvader voor de nonnen leverde. Vanuit abdij Mariëndaal, die men in bronnen ook tegenkomt onder de naam "Ten Daal", werd in 1262 het dochterklooster Leeuwenhorst te Noordwijk gesticht, dat in latere tijd Mariëndaal aan belangrijkheid heeft overvleugeld. Voorts bezat Mariëndaal te Heesbeen bij Heusden het klooster Nieuw-Mariëndaal, waarvan de nonnen naar Mariëndaal terugkeerden toen hun klooster werd opheven, doordat de in 1361 voor hun klooster door Machteld van Oudheusden gedane schenking aangewend werd om in 1382 binnen de stad Heusden het mannenklooster Mariënkroon te stichten. In 1383 leed abdij Mariëndaal zware schade door een brand ten gevolge van blikseminslag. Tijdens de Stichtse plattelandsoorlog van 1481-1483, toen Maximiliaan van Oostenrijk de stad Utrecht belegerde, werd de abdij opnieuw zwaar beschadigd. In 1580 ging Utrecht officieel over tot de reformatie. De katholieke godsdienst werd verboden. Dit betekende voor abdij Mariëndaal het einde