Zoeken in collecties

Niet bekend is wanneer het dominicanessenklooster in Asperen gesticht, opgericht en door de orde canoniek erkend werd. Het klooster zou, voordat het de regel van de Derde Orde van Sint Dominicus aanvaarde, tot de derde orde van Sint Franciscus hebben behoord. Elk bewijs hiervoor ontbreekt echter. De eerste vermelding van dit oorspronkelijk tot de provincie Saxonia behorend klooster, dat aan de H. Anna toegewijd was, dateert uit 1488, toen het opgenomen werd in de “Congregatio Hollandiae”, een hervormingsbeweging van de orde der Dominicanen, die een striktere observantie voorstond. Het kwam echter in 1495 onder onmiddellijk gezag te staan van de generaal van de orde, waaraan een einde kwam toen het klooster in 1515 bij de toen opgerichte provincie Germania Inferior gevoegd werd. Het klooster, dat in het noorden van de stad bij de Begijnenbrug in de nabijheid van de parochiekerk en het kasteel van het geslacht Van den Boetzelaer lag, werd bij de beeldenstorm in 1566 geplunderd en vernield. Het convent verviel toen tot armoede en telde waarschijnlijk nog maar weinig leden. De pauselijk visitator, die in 1568/1569 de provincie bezocht besloot dan ook het klooster op te heffen, hetgeen in 1569 door het generaal kapittel aanvaard en geconfirmeerd werd. De nog aanwezige zusters werden naar het klooster in Woudrichem overgeplaatst, terwijl de gebouwen al in de 17e eeuw voor “een woonhuis” plaats gemaakt hadden