Zoeken in collecties

De Congregatie van de Broeders van Liefde is gesticht door Petrus Jozef Triest, die in 1760 in Brussel geboren werd als zoon van een smid. Na zijn scholing bij de jezuïeten in Brussel volgde hij de Latijnse school in Geel. Daarna studeerde hij twee jaar wijsbegeerte aan de Leuvense universiteit. Vervolgens volgde hij de priesteropleiding aan het grootseminarie van Mechelen. In 1786 werd hij tot priester gewijd. Na in Asse, Mechelen, Ronse en Lovendegem werkzaam te zijn geweest, nam hij in 1807 de zorg op zich voor oudere mannen in de Bijloke in Gent, waarvoor hij enkele jonge mannen aanzocht. Dit nu vormde de directe aanleiding dat Triest in 1807 overging tot het oprichten van de Congregatie van de Broeders van Liefde, die toen nog de Congregatie van de Hospitaalbroeders van de Heilige Vincentius genoemd werd. In 1811 legden de eerste broeders hun geloften af. De congregatie, waarvan de Heilige Vincentius a Paulo de patroonheilige was, legde zich vanaf 1815 ook toe op de zorg van geesteszieken. Vanaf 1865 groeide de congregatie uit tot een internationale organisatie met vestigingen in 30 landen. Het eerste huis in Nederland werd in 1894 geopend en wel in Eindhoven op het landgoed De Heihoef, dat van de Franse Redemptoristen overgenomen was. In 1899 ontving de congregatie het decreet van Pauselijk Recht en kwam daarmee rechtstreeks onder de Heilige Stoel te vallen. In 1934 werden de in Nederland gelegen vestigingen van de congregatie verenigd in een zelfstandige Nederlandse provincie. Het stichtingsdoel van de Congregatie van de Broeders van Liefde, waarbij de Congregatie van de Broeders van Elshout zich in 1949 aansloot, was de verzorging van oudere mannen. Het omvatte echter ook ander liefdewerk ten aanzien van armen en hulpbehoevenden, zoals de verpleging van geesteszieken en het geven van volksonderwijs aan arme kinderen en kwam tot uiting in zorgverlening, onder meer in de geestelijke gezondheidszorg, onderwijs, gehandicaptenzorg en in de missie