Zoeken in collecties

De stichtingsbrieven, die aan de vestiging in 1429 van het kruisheren in Goes ten grondslag lagen, getuigden van de zorg van het stadsbestuur van Goes dat er zich in zijn stadsgebied uitsluitend observante kloosterlingen zouden vestigen. Toen naar het oordeel van de magistraat door een aantal door de prior-generaal gedane, schriftelijk vastgelegde beloftes voldoende aan deze zorg tegemoet gekomen werd, gaf het stadsbestuur, onder het verlenen van de nodige privileges, toestemming voor het stichten van het kruisherenklooster in zijn stad. Dit klooster heeft binnen de orde geen belangrijke plaats ingenomen. Het aantal roepingen was niet toereikend en er was een tekort aan priesters. Ook werd niet meegewerkt aan de hervormingspogingen in Frankrijk en Engeland. De kruisbroeders van Goes verleenden wel hulp bij de oprichting van het kruisherenklooster te Schiedam. Nadat in 1572 een aanval van de geuzen op Goes afgeslagen was, werd Goes in 1577 met het ondertekenen van de Satisfactie van Goes aan de Prins Oranje overgedragen op voorwaarde dat de rooms-katholieke godsdienst gehandhaafd zou worden. Aan deze voorwaarde werd echter niet voldaan en in 1578 wees het stadsbestuur de kerk van het Kruisbroederklooster toe aan de hervormden. Kort daarna werd het gehele kloostercomplex geconfisqueerd en werd ook parochiekerk geplunderd