Zoeken in collecties

Het Delftse clarissenklooster, dat gewijd was aan Maria van Nazareth, kwam voort uit een in 1468 voor het eerst genoemd tertiarissenconvent, dat gelegen was aan de tegenwoordige Paardenmarkt. In 1475 verleende paus Sixtus IV de zusters van dit convent overeenkomstig hun verzoek toestemming om naar de orde van de Clarissen over te gaan. Het duurde echter tot 1482 dat tot officiële oprichting gekomen werd van dit nu clarissenklooster, dat onder de jurisdictie van de observanten kwam te vallen. Om de zusters in de regels van de orde in te wijden kwamen, eveneens in 1482, vanuit het klooster te Veere enkele clarissen naar Delft. Voor de overdracht van de goederen van het voormalige tertiarissenconvent aan de clarissen gaf de paus in 1483 toestemming. Waarschijnlijk baseerden de Delftse clarissen zich in het volgen van de Regel van Clara op de door Johannes van Capestrano opgestelde constituties. Meteen al in 1483 werden vanuit het Delftse klooster zusters naar Brielle gezonden om de zusters van het daar nieuw gestichte clarissenklooster bij het implementeren van de regels van de orde bij te staan. Dat deden zij ook in 1513 ten aanzien van het toen in Amsterdam nieuw gevestigde clarissenklooster. In 1572 koos Delft de zijde van Willem van Oranje. Een jaar later moesten de zusters de kloostergebouwen ontruimen. Een aantal vond onderdak in de clarissenkloosters van Antwerpen, Mechelen en Keulen alsmede in het begijnhof van Camtimpré bij Kamerijk. De overige zusters bleven aanvankelijk in Delft, maar namen in 1581 hun intrek in het verlaten tertianenklooster Sainte Croix, dat in de Belgische plaats Bergen lag. De zusters uit het begijnhof van Camtimpré voegden zich toen bij hen. De ontruimde kloostergebouwen deden vanaf 1573 voor militaire doeleinden dienst. Ze werden compleet weggevaagd toen in 1654 de kruitvoorraad ontplofte, die in de in de kloostertuin gebouwde kruittoren opgeslagen was