Zoeken in collecties

Uw zoekacties: Vestigingsplaats: Hoorn

zzOUD Databestand kloosters in Nederland

beacon
 
 
Erfgoedstuk
Vestigingsplaats
Vestigingsplaats: Hoorn
Datering:
1385 - 1572
Orde of congregatie:
Tertiarissen
Naam van het klooster:
Agnes
Patroonheilige:
Sint Agnes
Plaatsnaam:
Hoorn
Provincie:
Noord-Holland
Parochie:
Hoorn
Destijds gewest:
Holland
Bisdom:
Utrecht
Stichting/eerste vermelding:
1385
Opheffing/laatste vermelding:
1572
Type:
Klooster, v
Geschiedenis:
Het Sint-Agnesconvent in Hoorn, dat onmiddellijk ten oosten van de parochiekerk van Sint-Cyriacus lag, ontstond in 1385 als een gemeenschap van zusters. Omstreeks 1400 namen de zusters de derde regel van St. Franciscus aan en schaarden zich onder het Kapittel van Utrecht. In 1409 verleende Andries van Schoorl, proost van West-Friesland, aan de personen en goederen van voormelde gemeenschap de kerkelijke vrijheid. Daarbij werd de gemeenschap tot conventuaal huis verheven. De bij het convent behorende kapel dateert uit 1435. Uit het kohier van de tiende penning van 1561 valt op te maken dat het Sint-Agnesconvent in Hoorn acht huizen bezat. Bij de beeldenstorm in 1566 werd het klooster verwoest. Het werd echter herbouwd. De overgang van Hoorn naar de Opstand in 1572 betekende de opheffing van het convent. Op bevel van prins Willem van Oranje en op grond van een vroedschapsbesluit werden de zusters van het Sint Agnesconvent, evenals de zusters van de andere Hoornse conventen, gehuisvest in het Caeciliaconvent. Omstreeks 1585 echter werden deze zusters, die tot hun dood alimentatie ontvingen, naar het Sint-Agnesconvent overgebracht. In 1586 werd een gedeelte van de gebouwen van laatstgenoemd convent in bezit gesteld van het admiraliteitscollege. Het andere gedeelte deed van 1606 tot aan het einde van de 18e eeuw dienst als oude vrouwenhuis
Gebruikte literatuur:
Monasticon Batavum, Deel I, p. 114/115, Monasticon Batavum, Supplement, p. 87; H. Van Engen, “De derde orde van Sint-Franciscus in het middeleeuwse bisdom Utrecht. Een bijdrage tot de institutionele geschiedenis van de Moderne Devotie” (Hilversum 2006), p. 314; C. Schrickx, Bethlehem in de Bangert: Een historische en archeologische studie naar de ontwikkeling van een vrouwenklooster onder de orde van het Heilig Kruis in het buitengebied van Hoorn (1475-1572)” (Hilversum 2015), p. 60/95/164; Monasticon Trajectense, http://www2.let.vu.nl/oz/monasticon/result.php (31-03-2017); K. Goudriaan: ‘De derde orde van Sint Franciscus in het bisdom Utrecht: Een voorstudie’ in “Jaarboek voor Middeleeuwse Geschiedenis 1” (Hilversum 1998), p. 243; C. Schrickx, ‘Bidden en werken in de stilte van de Bangert’ in “Oud Hoorn” ,37 (2015) , nr 3 , p. 113/114, G. Weel, ‘Kerkelijke gebouwen en geestelijke groepen in Hoorn’ op website Gerard Weel, http://www.gerardweel.nl/gebouwen/index.php (31-03-2017); A.L. de Sitter-Homans, “‘Rozen in de kapel. Archeobotanisch onderzoek van een beerput uit het Hoornse Agnietenklooster” (Archeologische Dienst Gemeente Hoorn 2004), p. 6
ENK Monasticon nummer:
ME-Z207-069
VU Kloosterlijst nummer:
H82