Zoeken in collecties

Het Sint Agnesconvent in Kampen lag op de Vloeddijk. Niet bekend is wanneer dit convent gesticht werd. In 1422 werd het voor het eerst genoemd toen de bisschop van Utrecht het convent onder zijn bescherming nam. Tevens werd toen vermeld dat het convent de derde regel van Sint Franciscus aangenomen had. In 1424 werd een hoog opgelopen conflict tussen het Agnesconvent en het ook in Kampen gelegen Michielsconvent door het stadsbestuur beslecht. Het aantal zusters dat het Agnesconvent mocht opnemen, moest op 36 worden teruggebracht. Voorts moesten de economische activiteiten worden ingeperkt, die vooral bestonden uit het weven van stoffen, die aan de burgerij verkocht werden. In 1442 werd door de Utrechtse bisschop Frederik van Blankenheim de kerkelijke vrijheid aan het Sint Agnesconvent verleend. Het stadsbestuur liet zich hieraan evenwel niets gelegen liggen. In de stadsordonnantie van 1453 werd bepaald dat het convent niet besloten mocht worden en dat het aantal weefgetouwen moest worden gereduceerd. Voorts werd het aantal zusters op 60 vastgesteld. In 1571 verzette het convent zich met andere tertiarissenconventen tegen de beslissing van Paus Pius V om het Kapittel van Utrecht, waar het bij aangesloten was, onder de jurisdictie van de minderbroeders te stellen. Toen het klooster in 1581 door de stad geseculariseerd werd, mochten de overgebleven zusters, die van stadswege alimentatie ontvingen, in het klooster blijven wonen. Het patershuis werd in 1585 toegewezen aan de dominee. In 1591 en 1592 werd eerst het onbebouwde deel van het conventsterrein bij opbod verkocht. Vervolgens werden de gebouwen tot woningen verbouwd. In 1592 werd het convent tenslotte opgeheven. De zusters moesten hoogstwaarschijnlijk in 1593 de gebouwen verlaten. De kapel, die aanvankelijk als paardenstal dienst deed, werd in 1624 geschikt gemaakt voor het met een door paarden aangedreven molen vollen van wollen stoffen. In 1636 brandde de kapel af. De laatste restanten werden in 1844 gesloopt