Zoeken in collecties

Het tertiarissenconvent Sint-Annadal in Maastricht vestigde zich in 1441 met toestemming van de bisschop van Luik, Jan van Heinsberg, op de hoek Sint-Jacobstraat/Lantaarnstraat. Het behoorde tot de derde orde van Sint Franciscus. In 1531 liep het klooster schade op door onlusten, die het gevolg waren van rondom de afscheiding van het Duitse Rijk ontstane beroering. Om onbekende reden ontstond er in 1660 tweespalt tussen de zeven zusters die het convent toen telde. Voor het oplossen van die conflict werd de hulp ingeroepen van de Staten-Generaal en de bisschop van Luik, die de rivaliserende zusters tegen elkaar trachtten uit te spelen. De oplossing werd uiteindelijk gevonden in het in 1670 opheffen van het convent. Het kloostercomplex werd toen in gebruik genomen als weeshuis, dat onder leiding kwam te staan van twee zusters van het opgeheven convent. Toen in 1698 het weeshuis verhuisde naar de Lenculenstraat, werd het gebouwencomplex verkocht om voor woningbouw plaats te maken. De overige vijf zusters verhuisden naar het matig bezette klooster Calvariënberg, dat op de hoek Kommel/Abtstraat lag. De naam van het klooster herleefde in de twintigste eeuw in het Ziekenhuis Sint-Annadal