Zoeken in collecties

Het tertiarissenklooster Maria van Nazareth in Oene lag ten zuidwesten van dit in het noordoosten van de provincie Gelderland gelegen dorp. Het werd in 1432 vermeld toen Jan Wolters, schout van Epe, wegens achterstand in het voldoen van schulden beslag gelegd had op de goederen van het klooster. Het convent behoorde tot de derde orde van Sint Franciscus. De vroegste vermelding hiervan dateert echter eerst uit 1555. Tevens maakte het convent deel uit van het Kapittel van Utrecht. De zusters, die onder meer ziekenverpleging en opvoeding van wezen tot hun taak rekenden, leefden aanvankelijk in armoede. In de loop der jaren nam hun welstand echter steeds verder toe. Hierdoor waren ze in staat om met name in de tweede helft van de 15e eeuw nogal wat gronden te kopen, die op den duur een oppervlakte van ca. 200 ha. zouden belopen. De voorspoed trok ook uit de betere kringen nieuwe zusters aan. In 1547 werden de kloostergebouwen door brand verwoest, maar werden daarna herbouwd. Het uitbreken van de Tachtigjarige Oorlog luidde het einde van het convent in. Vanaf 1598 mochten er geen novicen meer worden aangenomen, waardoor het convent tot uitsterven gedoemd was. De overgebleven zusters, die alimentatie ontvingen, mochten in het klooster blijven wonen. In 1629 verliet uiteindelijk de laatste zuster het klooster. Nog in hetzelfde jaar bouwde de schout van Epe op het kloosterterrein een landhuis, dat omstreeks 1910 in handen van een landbouwer kwam. Na gedeeltelijk afbraak kreeg het toen de functie van boerderij, waaraan de naam “Klooster” gegeven werd. Uitsluitend deze naam en de straatnaam Kloosterallee herinneren thans nog aan het in Oene eertijds bestaan van het klooster Maria van Nazareth