Zoeken in collecties

Het Sint Agnesconvent in Schoonhoven, dat op de hoek van de Koestraat en de Schapenstraat stond, vindt zijn oorsprong in een gemeenschap van zusters, die daar omstreeks 1400 gingen samenwonen. In 1402 gaf hertog Albrecht van Beieren aan een zekere Aleid van Diest toestemming een klooster te stichten op een terrein aan de Oude Haven in Schoonhoven, dat dan door hem beschikbaar zou worden gesteld. Hiervan werd echter geen gebruik gemaakt. De zusters bleven in de Koestraat woonachtig. In 1409 werd voor het eerst vermeld, dat de zuster de derde regel van Sint Franciscus volgde. Het convent was niet aangesloten bij het Kapittel van Utrecht. Daar zijn althans geen aanwijzingen voor. Eveneens in 1409 kregen de zusters van de landscommandeur van de Duitse Orde in Utrecht en de parochiepriester het recht een eigen kerk te bouwen en een eigen kerkhof aan te leggen. De bouw van de kapel werd kort na 1409 gerealiseerd. Op het kerkhof mochten uitsluitend zusters uit het klooster begraven worden. Voorts werd bepaald dat de omvang van het kloostercomplex de twee hond, hetgeen neerkomt op ca. 0,28 ha., niet te boven mocht gaan. Toen het klooster in 1578 geseculariseerd werd, deden de gebouwen van 1581 tot 1582 en van 1594 tot 1607 dienst als weeshuis. Daarna werd het armenhuis. In de eerste helft van de 18e eeuw verkeerde de gebouwen in zo'n vervallen toestand dat tot afbraak besloten werd. Om dezelfde reden viel de kloosterkapel, die nog enige tijd als bedehuis voor de remonstranten en de contraremonstranten in gebruik was, aan de slopershamer ten offer