Zoeken in collecties

Het voor het eerst in 1428 vermelde tertiarissenconvent het Jonge Hof in Weesp stond schuin tegenover het veel grotere Oude Hof, eveneens een tertiarissenklooster, en lag tussen de Nieuwstraat en de huidige Middenstraat. Waarschijnlijk is dit convent, dat aan Onze Lieve Vrouw toegewijd werd, ontstaan uit een gemeenschap van zusters des gemenen levens. Later nam deze gemeenschap de derde regel van Sint Franciscus aan. De vroegste vermelding hiervan dateert eerst uit 1555. Tevens sloot het convent zich bij het Kapittel van Utrecht aan. De zusters voorzagen voornamelijk met textielnijverheid en landbouw in hun levensonderhoud. Toen Weesp in 1577 naar de Staatse zijde overging, betekende dit het einde van het convent. Op last van de Staten van Holland werden in 1580 de bezittingen van het convent aan de stad overgedragen en ontvingen de overgebleven zuster vanaf toen van stadswege alimentatie. Het kloostercomplex werd in een groot aantal woonhuizen verdeeld, die voor een deel nog bestaan. In 1826 werd het klooster evenwel voor het grootste gedeelte afgebroken en door een wachthuis voor de schutterij vervangen. Een gedeelte van de kloostermuur is het enige wat er thans van het kloostercomplex nog resteert. In 1837 werd in de Sint Laurentiuskerk te Weesp de zogeheten "collectie Weesp" teruggevonden. Deze collectie omvat zo’n 110 banden, waarvan een deel uit het Jonge Hof afkomstig is, en bestaat uit zowel zelf afgeschreven oude handschriften als uit incunabelen en postincunabelen, die religieuze werken zoals gebedenboeken, sermoenen en heiligenlevens betreffen. Thans bevindt de collectie zich in de Koninklijke Bibliotheek in Den Haag