Zoeken in collecties

Aan het einde van de Broerstraat in Appingedam stond een augustijner klooster, dat vermoedelijk in 1328 vanuit Osnabrück gesticht werd. Dit klooster werd voor het eerst vermeld in een oorkonde uit 1342, toen de augustijner eremieten in Appingedam aan de de pastoor van de kerk aldaar een huis met grond verkochten om er een armenhuis te vestigen. Het klooster zou in het bezit zijn geweest van een mirakelkruis. Een bericht dienaangaande stamt echter eerst uit contrareformatorische kring. Middeleeuwse bronnen vermelden niets over dit kruis. Omstreeks 1550 beschikte het klooster over een omvangrijk grondbezit, naast buitendijkse gronden met een korenmolen onder Tjamsweer, landerijen te Appingedam, Tjamsweerd, Jukwerd, Tjuchem, Siddeburen en elders en het in 1446 bij Holwierde verworven landgoed Ballingeheem. De refter van het klooster deed tevens dienst als vergaderplaats voor de Ommelander bestuurders. Ook de provincie Friesland viel onder de termijn van het klooster. In 1545, toen kennelijk het aantal kloosterlingen dusdanig geslonken was dat er voor het klooster weinig toekomstperspectief was, werd de kloosterkerk overgedragen aan pastoor Johannes Rengers van de Nicolaïparochie in Appingedam. Met het overlijden van de prior in 1561 werd het klooster opgeheven. De kloostergoederen werden toen aan de stad Groningen toegewezen. De gebouwen werden geleidelijk aan afgebroken. In 1705 werden de laatste restanten gesloopt. Wat restte, was een begraafplaats, dat uiteindelijk de bestemming van plantsoen kreeg