Zoeken in collecties

Met steun van Koning Karel II van Spanje en zijn gemalin Marianna van Pfaltz-Neuburg vestigden zich in 1698 karmelietessen vanuit Brussel in Roermond. Door tussenkomst van Franciscus van Aefferden, proost van de kerk van de Heilige Maagd te Brugge en sinds 1690 verbonden aan het Spaanse hof, konden de zusters hun intrek nemen in het gebouw van de voormalige Rekenkamer van Gelre aan de Hegstraat, de tegenwoordige Lindanusstraat. In 1783 werd hun convent opgeheven op grond van het door keizer Jozef II van Oostenrijk uitgevaardigd edict, waarbij hij contemplatieve kloosters, die hij overbodig achtte voor de godsdienst en de maatschappij, liet sluiten. De zusters weken toen uit naar Frankrijk. In 1794, in de tijd van de Franse Revolutie, keerden negen karmelietessen via Brussel weer terug naar hun klooster in Roermond. Dit slechts voor korte tijd. Toen de Oostenrijkers nog in voornoemd jaar Roermond heroverden na in 1793 daar verjaagd te zijn, moesten ze net zoals in 1783 ook hier weer de wijk nemen. Ze vonden toen onderdak in de Roermondse Munsterabdij. Nog voordat hun klooster op grond van het in 1812 door Napoleon uitvaardigde supprimatiedecreet onteigend zou worden, besloten de overgebleven zusters uit elkaar te gaan