Zoeken in collecties

In het buurtschap Hulsbergen ten noorden van Wapenveld werd op een daartoe door Hendrick Bentinck in 1407 geschonken stuk land, Ellehoern geheten, een huis van broeders des gemenen levens gesticht. Dit huis werd Hiëronymusberg genoemd naar St. Hiëronymus, waaraan het huis toegewijd was. Bij de broeders des gemenen levens te Zwolle berustte de eerste jaren het bestuur van het huis. De broeders, die geen kloosterbeloften aflegden en afstand deden van al hun roerende en onroerende goederen op de wijze van een schenking over levenden, kregen pas in 1411 een eigen rector. Na een armoedig start namen de bezittingen van Hiëronymusberg gestaag toe en werd het grondbezit door ontginning, aankoop en schenkingen belangrijk uitgebreid. Omstreeks 1500, op het hoogtepunt van zijn bestaan, behoorden 450 hectare grond, een omvangrijke veestapel, enkele molens en een steenbakkerij tot het bezit van Hiëronymusberg. Tijdens het Utrechtse schisma vonden zowel de regulieren van Windesheim als de broeders van Zwolle gedurende enige tijd onderdak in het huis in Hulsbergen. In 1426 scheidde zich een tiental broeders zich van de gemeenschap af. Ze vertrokken naar Beverwijk om daar samen met broeders uit Zwolle en Deventer een klooster van reguliere kanunniken te stichten. Tussen 1457 en 1474 werd vanuit het klooster Klaarwater bij Hattem getracht Hiëronymusberg te bezetten. Dit echter tevergeefs. Pas met hulp van de hertog Karel van Gelre en de bisschop van Utrecht lukte dit in 1525 wel. In 1539 kwam Hiëronymusberg weer in handen van de broeders en konden de naar elders vertrokken broeders weer terugkeren. In 1579 werd Hiëronymusberg door de Staatse troepen verwoest. Het toen door de broeders verlaten huis werd in de loop der jaren geheel gesloopt. Een groot deel van de stenen werd gebruikt om de vesting Hattem te versterken. De overige bezittingen kwamen in handen van de Staten van Gelderland, die de landerijen aan particulieren verkochten