Zoeken in collecties

Het Haskerconvent lag in het dorp Haskerdijken, dat thans tot de gemeente Heerenveen behoort. Het ontstaan van dit convent voert terug tot Dodo van Haske, die na enige tijd in het uithof te Bakkeveen van het norbertijner klooster Mariëngaarde het leven van een kluizenaar geleid te hebben, zich rond 1225 vestigde in een hutje in Haskerdijken naast een kapelletje, waar zich een crucifix en een Mariabeeldje bevonden. Hij wordt beschreven als een godsvruchtige man, die op wonderbaarlijke wijze tal van zieken genas en goede werken verrichtte. Nadat Dodo in 1231 door het instorten van de kapel om het leven was gekomen, werd er op de plaats van de kapel en de hut een klooster gebouwd. Dit klooster, dat de naam Maria’s Rozendal kreeg maar gewoonlijk het Hasker Convent genoemd werd, was een dubbelklooster, waar de zusters en de broeders leefden volgens de regel van Sint Augustinus. Het convent stond onder toezicht van de abt van Ludingakerke bij Harlingen, die vanaf 1429 op zijn beurt onder het gezag van de abt van Kloosterrade bij Kerkrade viel. Naast landerijen met een oppervlakte van 2.300 pondemaat ofwel ca. 880 ha. had het convent boerderijen in Akkrum, Jelsum en Wirdum. Het convent bediende de kerken in Haskerdijken, Oudehaske, Akkrum, Tjalberd en mogelijk ook in Haskerhorne en was waarschijnlijk tevens in nog meer parochies in Haskerland, Schoterland en Aengwirden actief. Na in 1464 bij het Kapittel van Windesheim geïncorporeerd te zijn, ontwikkelde het convent zich tot een klooster van uitsluitend regulieren, die hun tijd aan eredienst en studie wijdden, maar zich ook bezig hielden met de waterhuishouding, het graven van kanalen, het ontginnen van veengebieden en bestuurlijke zaken. In 1570 werd het klooster door de geuzen verwoest. Alleen de kapel bleef gespaard. In 1576 werd het convent opgeheven. De kapel en de overige kloosterbezittingen gingen toen over in handen van de Staten van Friesland. In 1817 werd de kapel gesloopt om door nieuwbouw vervangen te worden