Zoeken in collecties

In 1410 stelde het stadsbestuur van Kampen de geestelijkheid in die stad in het bezit van de Sint Joriskapel, inclusief een stuk land om er een klooster te stichten. Deze kapel en ook het stuk land, die gelegen waren in het toenmalige dorp Brunnepe dat buiten de stadsmuren van Kampen lag, kwamen vervolgens in handen van de zusters des gemenen levens, die bij de Sint Nicolaaskerk in Kampen een gemeenschap hadden gevormd. In ruil daarvoor kreeg het stadsbestuur toen de huizen, die deze gemeenschap in de stad bezat. Het klooster, dat in 1412 gereed kwam, werd naast Brunnepe ook naar zijn patroonheilige Sint Joannes Baptista genoemd. Het lag waarschijnlijk op de hoek van de Dorpstraat en de Reijersdijk. De zusters namen, eveneens in 1412, de regel van Sint Augustinus aan. Tevens werden ze volwaardig lid van het Kapittel van Windesheim. Toen het kloostercomplex in 1596 uiteindelijk gesloopt werd, had het stadsbestuur in de loop der tijd tot driemaal toe al op het punt gestaan het klooster af te breken. De eerste keer in 1495 tijdens de oorlogen met de heren van Wisch, teneinde de vijandige troepen de mogelijkheid te ontnemen zich in het kloostercomplex te verschansen. Waarom de afbraak toen niet doorging, is niet bekend. De tweede keer was eveneens tijdens die oorlogen. De afbraak werd toen afgeblazen op nadrukkelijk verzoek van de kloosterlingen. De derde keer dateert uit 1522, tijdens de oorlogen van Karel van Gelre en de Bourgondiërs. Wat toen de reden was dat niet tot afbraak werd overgegaan, is eveneens niet bekend. Tijdens het beleg van Kampen in 1572 door graaf Willem van den Bergh werd het klooster geplunderd en liep het veel schade op, die echter hersteld werd toen de stad daarna weer in handen van de Spanjaarden viel. Na het succesvol beleg in 1578 door Graaf van Rennenberg ging Kampen definitief naar Staatse zijde over. Het convent werd toen opgeheven. De zusters hadden zich eerder al binnen de stadsmuren van Kampen gevestigd of waren naar elders vertrokken