Zoeken in collecties

Het Sint Agathaklooster in Leiden lag buiten de voormalige Rijnsburgerpoort aan de tegenwoordige Sint Aagtenstraat. Dit klooster, dat arm was en bleef, werd in 1432 gesticht door weduwe Aechte Aelbarents en was bedoeld voor opvang van arme maagden en weduwen. Wel gold de bepaling, dat wanneer de stichtingsbepalingen niet zouden worden nageleefd de kloosterbezittingen aan de Heilige Geestmeesters van de Sint Pieterskerk zouden komen. De zusters, die de status van conversinnen hadden, leefden volgens de regel van Sint Augustinus. In 1459 verleende de pastoor van de in de 19e eeuw gesloopte Onze Lieve Vrouwenkerk, waaronder het convent ressorteerde, aan de zusters het voorrecht om een eigen kapel te bouwen en een eigen kerkhof aan te leggen. Het kloostercomplex werd in 1480 uitgebreid. Met de Leproosmeesters te Leiden werd in 1553 een overeenkomst gesloten, waarbij de zusters de kloostergoederen, waaronder de gebouwen, aan hen afstonden onder de voorwaarden, dat zij vanaf dan een lijfrente zouden ontvangen en hun leven lang in de gebouwen mochten blijven wonen. Deze door de erfgenamen van de stichtster goedgekeurde overeenkomst werd door de bisschop in 1562 bevestigd. Tijdens het Spaanse beleg in de jaren 1573 en 1574 werd het klooster volledig verwoest. Daarna is het nooit meer opgebouwd. De naam Sint Aagtenstraat is het enige dat thans nog aan het Sint Agathaklooster in Leiden herinnert