Zoeken in collecties

Het Zwolse klooster Ten Busch vindt zijn oorsprong in een gemeenschap van zusters des gemenen levens, die omstreeks 1400 gingen wonen in het huis van Gerard ten Busch, die dit huis daartoe aan hen beschikbaar stelde. Genoemd huis lag buiten de Sassenpoort in het buurtschap Assendorp, thans een wijk van Zwolle. In 1484 namen de zusters eerst als conversinnen en later als koorzusters de regel van Sint Augustinus aan. Ook in 1484 gaven zowel het stadsbestuur als de bisschop van Utrecht het convent toestemming om tot het Kapittel van Windesheim toe te treden. Voorts werd aan de zusters het privilege verleend om bij het klooster, dat aan de heilige Maagd Maria werd toegewijd, een kapel te bouwen en een begraafplaats aan te leggen. De zusters verrichtten voornamelijk handenarbeid op het gebied van textielnijverheid en dan niet alleen voor eigen gebruik maar ook voor de markt en in opdracht van de lokale bevolking. In 1510, tijdens de Gelderse oorlogen die van 1502 tot 1543 duurden, werden de voor vijandige troepen strategisch buiten de stadsmuren gelegen gebouwen van klooster Ten Busch in brand gestoken. De zusters vonden toen onderdak in de stad, maar waar is niet bekend. Later kregen ze een huis in de Nieuwstraat. Toen ze dit huis in 1516 wilden betrekken, nadat ze het uitgebreid hadden, gelastte de magistraat hen terug te keren naar het afgebrande klooster buiten de stadsmuren en werd het huis in de Nieuwstraat zonder een vergoeding door het stadsbestuur in beslag genomen. Op kosten van de zusters werd toen hun in 1510 afgebrande klooster herbouwd. Ook dit herbouwde klooster werd in 1524 in brand gestoken. De zusters vestigden zich toen opnieuw binnen de stadsmuren in een huis dat aan de toenmalige Grote Aa lag. Na invoering van de Reformatie werd dit huis door het stadsbestuur van Zwolle in beslag genomen en tot weeshuis ingericht. De zuster mochten er voorlopig blijven wonen. Het beheer van hun bezittingen kwam vanaf 1591 in de handen van de weesmeesters te liggen