Zoeken in collecties

Eind 12e, begin 13e eeuw werd het klooster Trimunt gesticht ten noordwesten van de nederzetting Marum. De plek heette Tribus Montibus: Latijn voor ‘Drie Bergen’, zo genoemd naar drie lage glooiingen die het landschap daar markeerden. In de periode 1305-1329 nam Eylard, toen hij abt van de Sint-Bernardusabdij te Aduard was, het monialenklooster in Trimunt onder zijn hoede. Het toen nog Benedictinessenklooster, dat tot uiterste armoede vervallen was, werd vervolgens in de orde van Cîteaux opgenomen. Het klooster kreeg toen de status van priorij van de Sint-Bernardusabdij te Aduard. Vóór 1549 werden onder abt Joannes Recamp van voornoemde abdij de kloostergebouwen vernieuwd, terwijl in 1566 de kloostergebouwen met nieuwe grachten werden omgeven. In de jaren 1549-1561, toen Godefridus van Arnhem abt was, werd het plan opgevat om de nonnen van Trimunt naar de cisterciënzerinnenabdij Assen te Rolde over te plaatsen. Daarvoor richtte de abt zich rechtstreeks tot de paus en Koning Filips, waarbij hij, zoals steeds vaker binnen de orde gebeurde, het Generaal Kapittel passeerde. De reden voor deze verhuizing was dat het klooster Trimunt nauwelijks het hoofd boven water kon houden, terwijl de abdij in Assen met leegloop te kampen had. Ondanks toestemming van de paus en de koning stuitte dit plan op zoveel verzet van de nonnen van Trimunt, dat de abt er niet in slaagde het uit te voeren. In 1590 werd het klooster te Trimunt door de geuzen verwoest. Restanten van het klooster werden gebruikt als bouwmateriaal voor boerderijen in de buurt. Thans is niet meer te bepalen wat de exacte ligging ervan was. De oppervlakte van de tot het klooster Trimunt behorende landerijen bedroeg ca. 1.100 ha.