Zoeken in collecties

Het Sint Agnietenklooster in Elburg, dat, zoals zijn naam al zegt, aan Sint Agnes toegewijd was, werd voor het eerst in een oorkonde uit 1418 genoemd. Zeven jaar later, in 1425, werd dit klooster in een oorkonde vermeld als een tot de derde orde van Sint Franciscus toegetreden convent, terwijl in datzelfde jaar ook tot het besluiten van het convent overgegaan werd. Het kloostercomplex bestond uit drie te onderscheiden gedeelten: Jufferenstraat 6 en 8 en de zogenaamde ''panden Schuijn'' aan de Ledige Stede. Er zijn echter vermoedens en aanwijzingen dat het klooster eerst aan de Vischpoortstraat gelegen heeft. Verplaatsing en uitbreiding van het klooster heeft vervolgens vermoedelijk in 1475 plaatsgevonden. Bij het kloostercomplex hoorde een dubbelkapel, die thans nog gedeeltelijk bestaat. Deze kapel had twee verdiepingen. De burgers konden dan de diensten bijwonen in de benedenkapel, gescheiden van de zusters, die van de bovenkapel gebruik maakten. Het was een rijk klooster met talrijke landerijen in Elburg, Oosterwolde, Wessingen, Epe en Oldebroek. Vooral van de beeldenstorm in 1572 had het klooster veel te lijden. In 1579 viel het doek definitief voor het klooster. Het stadsbestuur sloot toen met de overgebleven zusters een overeenkomst, waarbij de zusters afstand deden van al hun bezittingen ten gunste van de stad, terwijl zij van stadswege alimentatie ontvingen en in het Bagijnenhuis gehuisvest werden. De kloostergebouwen kregen toen verschillende functies. Ze dienden onder andere als pakhuis, azijnfabriek, school en stadsgehoorzaal. In de periode 1954 -1985 bood het complex onderdak aan gemeentewerken, om vervolgens als het gemeentemuseum dienst te gaan doen