Zoeken in collecties

Vanwege oorlogshandelingen in de loop van de 15e eeuw kocht in 1476 Gerard de Bruyn, rector van het het tertiarissenklooster Agnetendal in Peer in de Tweebergenstraat in Maastricht, thans Brusselsestraat, een herberg, tevens logement, die de Beyart heette en die als refugiehuis dienst moest doen. Er vestigden zich toen zeven zusters uit voornoemd convent. In 1480 werd begonnen met de bouw van het klooster. In 1485 en 1490 bevestigde de bisschop van Luik, Johan van Horne, de zelfstandigheid van dit nieuwe klooster, dat de naam Dal van Josaphat kreeg, maar in de volksmond de Beyart genoemd werd. De aan Sint-Jan Evangelist toegewijde kloosterkerk, werd tussen 1479 en 1509 gebouwd. De plechtige inwijding van deze kerk volgde in 1510. Veel dochters van adellijke en andere vooraanstaande families, onder wie een nicht van keizer Karel V, traden in het klooster in. Dit bracht behalve ruime inkomsten ook talrijke privileges vanuit het Spaanse hof met zich mee. Doordat het klooster op het hoogste deel in het westen van de stad dicht tegen de stadsmuur lag, stond het des te meer aan bombardementen bij belegeringen bloot. In 1794 werd het klooster door de Fransen dusdanig onder vuur genomen, dat het nagenoeg geheel in vlammen opging. Ook de kerk liep toen veel schade op. De zuster werden gedwongen hun intrek te nemen in een aantal huizen aan de Brusselsestraat. In 1796 werd de kloostergemeenschap ontbonden. Het complex met zijn ruines werd toen particuliere bezit. Enige tijd daarna kwam het in handen van het Burgerlijk Armbestuur. In 1893 werd het verkocht aan de Broeders van de Onbevlekte Ontvangenis van Maria, die er een nieuw klooster en opleidingsinstituten vestigden