Zoeken in collecties

Het tertiarissenklooster Groesbeekshof in Nijmegen lag tussen de Papengas en de Bagijnegas, de tegenwoordige Begijnenstraat. Het is waarschijnlijk ontstaan uit een begijnhuis, dat Oud Begijnhof heette en simpelweg Begijnenhuis genoemd werd. De vroegste vermelding van dit begijnhuis dateert uit 1336. Kort voor 1442 schonk jonkvrouw Elisabeth van Groesbeek aan deze gemeenschap haar woning, die vlak naast het begijnhuis gelegen was. Vanaf die tijd werd het huis Groesbeekshof genoemd, welke naam overigens pas in 1493 voor het eerst in de bronnen vermeld werd. De gemeenschap nam waarschijnlijk in 1460 de derde regel van Sint Franciscus aan. Groesbeekhof is nooit een grote gemeenschap geweest en heeft nimmer een eigen kapel gehad. In 1587 voegde zich bij de zusters van Groesbeekhof de tertiarissen van het klooster Enigheid, dat tussen de Houtstraat en de Grote Markt in Nijmegen gelegen was. Toen bij de Reductie van Nijmegen in 1591 de stad in handen viel van de protestanten werd het convent opgeheven. Het kloostercomplex werd in afzonderlijke percelen verdeeld, die deels werden verpacht en deels als armenhuisjes beschikbaar werden gesteld. Omstreeks 1646 kwam een groot deel van het complex in bezit van het Burger Kinderen Weeshuis, dat nog in dezelfde jaren de gebouwen afbrak om voor een uitbreiding plaats te maken. Van het klooster resteert thans niets meer